Phone: Address:

Category: Απόψεις

    Ερωτήσεις και απαντήσεις για το Πεδίο του Άρεως από την Μαριάνα Τσίχλη, υποψήφια Περιφερειάρχη Αττικής με τον συνδυασμό: «ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΑΤΤΙΚΗ»

    Ερωτήσεις και απαντήσεις για το Πεδίο του Άρεως από την Μαριάνα Τσίχλη, υποψήφια Περιφερειάρχη Αττικής με τον συνδυασμό: «ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΑΤΤΙΚΗ»

    October 3, 2023 in / /

    Αναδημοσίευση από: epimenoumepedioareos.gr

     

    👉 Απαντήσεις για το Πεδίο του Άρεως από την Μαριάνα Τσίχλη, υποψήφια Περιφερειάρχη Αττικής με τον συνδυασμό: «Ανυπότακτη Αττική»:

    👉 ΕΡΩΤΗΣΗ 1. Τι είναι για εσάς το ΠΕΔΙΟ του ΑΡΕΩΣ; Τι προσφέρει στην πόλη μας και τι εκτιμάτε σχετικά με τους υπαρκτούς κινδύνους για την ακεραιότητα και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητάς του, ιδιαίτερα ενόψει της κλιματικής αλλαγής και έντονών φυσικών φαινομένων που παρατηρούνται ολοένα και πιο συχνά;

    ✒️ Το Πεδίο του Άρεως είναι ένας από τους τρεις μεγάλους πνεύμονες του κέντρου της Αθήνας, και ο μοναδικός στο πιο πυκνοκατοικημένο τμήμα της. Η έκταση και ο δασικός του χαρακτήρας, καθιστούν ζωικής σημασίας την προστασία του, στην Αθήνα που παρουσιάζει αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο μικρότερη σε σχέση ακόμη και με πόλεις σε ερήμους. Ταυτόχρονα, αποτελεί έναν από τους ελάχιστους χώρους που οι κάτοικοι της Αθήνας μπορούν να χρησιμοποιήσουν για περίπατο και αναψυχή, για άθληση και τη βόλτα των ζώων, σε μια πόλη που πλήττεται από την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου και την άκρατη τουριστικοποίηση. Σε μια περίοδο μεγάλων πύρινων καταστροφών που έχουν οδηγήσει την Αττική σε κίνδυνο ερημοποίησης και επιδεινώνουν τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, η προστασία του Πεδίου του Άρεως και των λοιπών χώρων πρασίνου είναι επιτακτικής σημασίας. Μια τέτοια αναγκαιότητα δεν είναι συμβατή με τις κατευθύνεις εμπορευματοποίησης και παραβίασης του κοινόχρηστου και δασικού χαρακτήρα του Πεδίου που προωθείται από την παρούσα περιφερειακή αρχή, αλλά και τις προηγούμενες επί μακρόν.

    👉   ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Τι προτείνετε ως παράταξη για την προστασία του και τι μέτρα θα λάβετε για την βελτίωσή του με στόχο την ικανοποίηση εκείνων που το χρησιμοποιούν ως χώρο πρασίνου, αθλητισμού, αναψυχής και ηρεμίας;

    ✒️ Καταρχήν χρειάζεται άμεση παρέμβαση για να κατεδαφιστούν οι παράνομες επεκτάσεις και εγκαταστάσεις ιδιωτών, αλλά και ριζική αναθεώρηση και περιορισμός των εμπορευματικών χρήσεων στο πεδίο του Άρεως που καταλαμβάνουν δημόσιο χώρο που δεν περισσεύει στην Αττική, εμποδίζουν την κοινοχρησία του πάρκου και επιβαρύνουν έναν χώρο πρασίνου. Ολόκληρο το Πεδίο του Άρεως πρέπει να παραδοθεί σε δημόσια κοινόχρηστη χρήση. Χρειάζεται ενίσχυση της φροντίδας, αλλά και παρεμβάσεις τέτοιες που να είναι συμβατές με το δημόσιο αλλά και το δασικό χαρακτήρα του Πεδίου του Άρεως ως σπάνιου χώρου αναψυχής και περιπάτου για τους Αθηναίους, όπως πάρκα σκύλων, και χώροι που θα διευκολύνουν την άθληση μέσα στο φυσικό περιβάλλον, και τον περίπατο με κατοικίδια, τουαλέτες, παιδικές χαρές, αλλά και υδάτινες διαδρομές. Παρεμβάσεις συμβατές, που θα διευκολύνουν τη χρήση του Πεδίου ως ενός ζωτικού σημείου της πόλης, ολοήμερου χώρου αναψυχής και ευεξίας για κατοίκους και οικογένειες. Το Πεδίο πρέπει να συντηρείται επαρκώς (λχ φωτισμός, καθαρισμός) και σε διαρκή βάση και να παραμένει ανοιχτό για τους πολίτες. Η λειτουργία με ωράριο και μάλιστα περιορισμένο, αλλά και οι αυθαίρετες και παράλογες αποφάσεις της Περιφέρειας να κλείνει το Πεδίο του Άρεως μέσα σε συνθήκες καύσωνα, επικαλούμενη τον κίνδυνο πυρκαγιάς (την ώρα που αφήνει όλη την Αττική να καίγεται χωρίς επαρκή μέσα κι εξοπλισμό!) εμποδίζει την απόλαυσή του από τους πολίτες και επιβαρύνει την καθημερινότητα, ιδίως τις ζεστές ημέρες, που οι πολίτες στερούνται τη δυνατότητα ενός περιπάτου στη δροσιά των δέντρων και αναγκάζονται να κλείνονται στους κλιματιζόμενους χώρους (όσοι έχουν τη δυνατότητα).

    👉  ΕΡΩΤΗΣΗ 3.  Τι επιπτώσεις θεωρείτε ότι έχουν για το δασικό οικοσύστημα και την αειφόρο  διαχείριση του Πάρκου, οι υπάρχουσες επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος ΑΛΣΟΣ και GreenPark; Πως σκέφτεστε να αντιμετωπίσετε τις επιπτώσεις αυτές και τι προτίθεσθε να κάνετε για να περιορισθεί  η ηχορύπανση, η φωτορύπανση και η γενικότερη όχληση των κατοίκων των γύρω περιοχών από τη λειτουργία των επιχειρήσεων αυτών; 

    ✒️ Η εκχώρηση σε ιδιώτες σημαντικών εγκαταστάσεων του Πάρκου από την Περιφέρεια Αττικής  είναι πρακτική που δυστυχώς έχει υιοθετηθεί από όλες τις διοικήσεις της Περιφέρειας μέχρι σήμερα και συνοδεύεται από χρόνια ανοχή σε πολεοδομικές αυθαιρεσίες και παραβιάσεις ακόμη και των εξωφρενικών και παράτυπων αδειοδοτήσεων που έχουν δοθεί σε ιδιώτες επενδυτές. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΆΛΣΟΣ με την προσθήκη μεγάλων και ασύμβατων περιφράξεων και εγκαταστάσεων, έχει αποκοπεί πλήρως λειτουργικά από το υπόλοιπο πάρκο, και έχει εκφύγει της κοινοχρησίας. Οι εγκαταστάσεις του GreenPark συνοδεύονται συχνά με αποψίλωση δέντρων, ηχορύπανση και παράνομη στάθμευση.

    Ιδιαίτερα σημαντική είναι η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με αριθμό 1110/28.6.2023, που δικαίωσε την προσφυγή φορέων και κατοίκων (μεταξύ των οποίων και του συλλόγου σας) και ακύρωσε τη Διαχειριστική Μελέτη για Πεδίο του Άρεως, κρίνοντας, μεταξύ άλλων, ότι εγκρίθηκε παράνομα, χωρίς να έχει τηρηθεί η διαδικασία του περιβαλλοντικού προελέγχου και χωρίς διαβούλευση με το ενδιαφερόμενο κοινό. Η δικαστική αυτή επιτυχία, αποτέλεσμα των επίμονων αγώνων των πρωτοβουλιών των κατοίκων, είναι πολύ σημαντική για την προστασία του δασικού αλλά και κοινόχρηστου χαρακτήρα του Πάρκου και πρέπει να ασκηθούν πιέσεις στην Περιφέρεια Αττικής για να προστατευτεί το σκεπτικό και το πνεύμα της.

    Οι παράτυπες κατασκευές και περιφράξεις πρέπει άμεσα να κατεδαφιστούν, προς συμμόρφωση και με τις αποφάσεις τόσο του ΣτΕ όσο και των αρμόδιων πολεοδομικών αρχών, και η Περιφέρεια οφείλει να επιβλέψει και να εξασφαλίσει την αποκατάσταση της νομιμότητας και της ελεύθερης απόλαυσης του κοινόχρηστου, δημόσιου χώρου από τους κατοίκους. Επιπλέον, πρέπει να διεκδικήσουμε να αρθούν οι αποδόσεις χώρων μέσα στα Πάρκα σε ιδιώτες με χρήσεις που εκφεύγουν του σκοπού των πάρκων.

    Η Ανυπότακτη Αττική αντιτίθεται συνολικά στην πολιτική της παραχώρησης προς αξιοποίηση από ιδιώτες των ελεύθερων και πράσινων χώρων της Αττικής και την άσκηση εμπορικών χρήσεων σε αυτά. Η κατάληψη από ιδιώτες, και μάλιστα με διαδικασίες εξπρές και παράτυπες, περιορίζει ασφυκτικά το χώρο αναψυχής των κατοίκων και τη δημόσια χρήση για περίπατο ή άθληση και αναψυχή από οικογένειες, παιδιά, ζώα. Αλλά και συνοδεύεται από σειρά οχληρών επιπτώσεων, μη νόμιμο παρκάρισμα για την εξυπηρέτηση της εμπορικής εκμετάλλευσης, ηχορύπανση κ.α., που δεν μπορεί να είναι ανεκτές, δεδομένου ότι περιβάλλεται από πυκνή περιοχή κατοικιών. Η Περιφέρεια Αττικής, που έχει στην ευθύνη της το Πεδίο του Άρεως, οφείλει να ακολουθήσει μια εντελώς άλλη πολιτική, από τη διαρκή επέκταση των εμπορικών χρήσεων.

    👉  ΕΡΩΤΗΣΗ 4. Κατά καιρούς λειτουργούν στο πάρκο εποχικές αγορές που καταλαμβάνουν για μεγάλο διάστημα μεγάλο μέρος του Πεδίου Άρεως, διαταράσσουν την ηρεμία του Πάρκου και δημιουργούν δυσλειτουργία στην κίνηση των πολιτών, αλλά και μικρότερες ειδικές εκθέσεις, όπως Βιβλίου, Ανθοκομική κ.λ.π. Πείτε μας την θέση της παράταξης σας και πως θα το χειριστείτε αν εκλεγείτε.

    ✒️ Η χρήση μεγάλου μέρους του χώρου του Πεδίου του Άρεως για την λειτουργία παζαριών και εκθέσεων αποδεικνύει την ασφυκτική έλλειψη ελεύθερων χώρων στην Αθήνα και την Αττική, ώστε το Πεδίο και κάποιοι ελάχιστοι ακόμη χώροι, καταλήγουν να χρησιμοποιούνται για κάθε πιθανή χρήση. Η διεξαγωγή μάλιστα τέτοιου είδους εκδηλώσεων με πλήρως εμπορευματικό χαρακτήρα είναι σαφώς εκτός των σκοπών του Πάρκου και δεν πρέπει να επιτρέπεται, αφού στερεί την ελεύθερη χρήση του από τους κατοίκους για μεγάλα διαστήματα. Η Περιφέρεια, δεν πρέπει να αδειοδοτεί τέτοιες δραστηριότητες, παρά μόνο κατ’ εξαίρεση, δεν θα πρόκειται για δραστηριότητες που εμπορευματοποιούν το πάρκο ή ιδιαίτερα επιβαρυντικές, αλλά θα περιορίζεται σε χρήσεις που είναι συμβατές με το δημόσιο και κοινωνικό του χαρακτήρα, όπως θεσμοί που προάγουν τον πολιτισμό (λχ. Έκθεση βιβλίου), για χρόνο, σε έκταση και με τρόπο που να μην εμποδίζει την χρήση του πάρκου ως χώρου κοινωνικοποίησης, περιπάτου, αναψυχής και άθλησης. Ακόμα θα πρέπει να εξασφαλίζεται ότι δεν θα υπάρχει ηχορύπανση, επιβάρυνση του πάρκου, αλλά και δεν θα επιτρέπεται η στάθμευση οχημάτων μέσα στο Πεδίο.

    👉  ΕΡΩΤΗΣΗ 5.  Ποια είναι η θέση της παράταξης σας για  την προστασία του αστικού πράσινου και των δημόσιων ελεύθερων χώρων και πως σκοπεύετε να συνεργαστείτε επ’ αυτού με την κοινωνία των πολιτών; 

    ✒️ Η έλλειψη πρασίνου και ελεύθερων χώρων στην Αττική επιδρά στην ποιότητα ζωής και στην υγεία των κατοίκων, με τον ΠΟΥ να εκτιμά ότι ελάχιστο ασφαλές όριο είναι τα 9 τ.μ. πρασίνου ανά κάτοικο. Οι μεγάλες πυρκαγιές που έπληξαν όλη τη χώρα, αλλά και ειδικά την Αττική, που έχουν κάψει τα τελευταία επτά χρόνια το 33% των δασών της, επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο.

    Η διοίκηση της Περιφέρειας όχι απλώς δεν προστάτευσε ως τώρα τους ελεύθερους χώρους, αλλά αντίθετα ενίσχυσε την πολιτική περιβαλλοντικής υποβάθμισης της Αττικής. Στα μεγάλα πάρκα, οι εμπορικές χρήσεις επεκτείνονται (Πεδίο του Άρεως, Πάρκο Τρίτση, Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή), στο παραλιακό μέτωπο προωθούνται φαραωνικά έργα, που αποκόπτουν την πρόσβαση στη θάλασσα, ενώ οι παραλίες καταλαμβάνονται από ιδιώτες. Τεράστιες επιχειρηματικές και τουριστικές εγκαταστάσεις υποστηρίζονται από τη διοίκηση της Περιφέρειας, για να καταλάβουν ανεκμετάλλευτους χώρους (Ελαιώνας, Βοτανικός και αλλού), ενώ επιβαρύνεται ακόμη και το οικιστικό περιβάλλον όπως με τη σχεδιαζόμενη μεταφορά του καζίνο της Πάρνηθας στο Μαρούσι. Στον Πειραιά, υποστηρίζονται τα σχέδια του Master Plan της Cosco, μεταξύ αυτών τα έργα επέκτασης προβλήτας κρουαζιέρας στην Πειραϊκή.

    Η Ανυπότακτη Αττική παλεύει μέσα στο περιφερειακό συμβούλιο, με διαρκείς παρεμβάσεις και προτάσεις ενάντια στην εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων και για την προστασία και επέκταση των ελεύθερων χώρων πρασίνου, δημόσια προσβάσιμων για όλους και όλες.

    Στις προτεραιότητες της παρέμβασής μας είναι η ενίσχυση της συντήρησης, φροντίδας και του φωτισμού των πάρκων της Αττικής και η άρση των παραχωρήσεων σε ιδιώτες σε αυτά, η αποτροπή της μετεγκατάστασης του καζίνο Πάρνηθας εντός του οικιστικού ιστού στο Μαρούσι, η απεριόριστη και ελεύθερη πρόσβαση όλων στο παραλιακό μέτωπο της Αττικής  και ειδικά του Λεκανοπεδίου. Να αποδοθούν ελεύθερες όλες οι παραλίες της Αττικής με καθαίρεση των αυθαίρετων εγκαταστάσεων και αυστηρό περιορισμό στη μίσθωση των παραλιών. Το άνοιγμα του λιμανιού του Πειραιά στους πολίτες με ανάδειξη και αξιοποίηση των αρχαιολογικών χώρων του Πειραιά.

    Οι στόχοι αυτοί, δεδομένου ότι συγκρούονται με μεγάλα συμφέροντα και τις κυρίαρχες πολιτικές κυβέρνησης και αυτοδιοικητικών διοικήσεων, απαιτούν τον εκδημοκρατισμό των θεσμών της αυτοδιοίκησης με σκοπό τη συμμετοχή των πολιτών, των φορέων πόλης και των κινημάτων. Να καταργηθούν οι αντιδημοκρατικοί νόμοι που έχουν αποκλείσει την κοινωνία και οδηγούν στη λήψη αποφάσεων κεκλεισμένων των θυρών. Η διαβούλευση με τους κατοίκους που είναι ενδιαφερόμενοι πρέπει να είναι προϋπόθεση κάθε παρέμβασης, ενώ στο πρόγραμμά μας είναι η ενίσχυση των θεσμών συμμετοχή των πολιτών στις συνεδριάσεις των οργάνων της περιφέρειας.

    👉  ΕΡΩΤΗΣΗ 6. Πως κρίνετε την ανυπαρξία οριοθετημένου πάρκου σκύλων στον χώρο του Πεδίου του Άρεως και τι σκοπεύετε να κάνετε για αυτό;  

    ✒️ Θεωρούμε χρήσιμη και υποστηρίζουμε την δημιουργία δημοσίου πάρκου σκύλων, καθώς θεωρούμε ότι μπορεί να συμβάλει στην κοινωνικοποίηση, εκπαίδευση, εκγύμναση των ζώων και την εξοικείωσή τους με περιβάλλοντα, αλλά και στην εν γένει ανάπτυξη κουλτούρας αγάπης και φροντίδας για τα ζώα. Να προωθεί το μήνυμα και την κουλτούρα της υιοθεσίας αδέσποτων και κακοποιημένων ζώων, στο οποίο πεδίο το έργο της αυτοδιοίκησης στην Αττική είναι δυστυχώς πενιχρό. Η προσπάθεια που είχε γίνει πρόσφατα δεν προχώρησε και η Περιφέρεια φέρει ευθύνη γι’ αυτό, δεδομένου ότι δεν προωθεί τις θεσμικές διαδικασίες για την δημιουργία του.

    👉  ΕΡΩΤΗΣΗ 7. Θα θέλαμε την άποψή σας: Είναι καλύτερα για την εύρυθμη λειτουργία του Πεδίου του Άρεως να παραμείνει στην διαχείριση της Περιφέρειας ή να μεταφερθεί στην διαχείριση του Δήμου Αθηναίων; 

    ✒️ Οι μέχρι σήμερα περιφερειακές διοικήσεις έχουν ακολουθήσει μια πολιτική που επιβαρύνει το Πεδίο του Άρεως, κυρίως μέσω της εγκατάλειψης και της ενίσχυσης των εμπορευματικών χρήσεων. Είναι αλήθεια ότι η διάσπαση αρμοδιοτήτων στην αυτοδιοίκηση διευκολύνει το μπαλάκι των ευθυνών για τα έργα που είναι αναγκαία όπως ο καθαρισμός και η φροντίδα της περιοχής και αποθαρρύνει τον συντονισμό υπηρεσιών για την υλοποίηση έργου. Χαρακτηριστική, η περίπτωση παρεμβάσεων του ενοικιαστή του ΑΛΣΟΥΣ τόσο μέσα στο Πάρκο, όσο και διαφημιστικών κατασκευών στο πεζοδρόμιο, που ανήκει στην αρμοδιότητα του Δήμου. Όμως, το βασικό είναι να υπάρξει μια αλλαγή πολιτικής ώστε ο αρμόδιος φορέας (που σήμερα είναι η Περιφέρεια) να παρουσιάσει ένα συνολικό και συνεπές σχέδιο υποστήριξης του Πεδίου και του ρόλου του ως αστικού πάρκου και φυσικού πνεύμονα στην πόλη. Όσο, πάντως, η Περιφέρεια έχει την ευθύνη, η εγκατάλειψη του πεδίου δεν είναι αντικειμενική κατάσταση, αλλά αποτέλεσμα επιλογών. Η Περιφέρεια έχει τα κονδύλια και τα μέσα και πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την ανάδειξη και φροντίδα του Πεδίου ως αστικού πνεύμονα πρασίνου. Εξάλλου, ανεξάρτητα με το ποιος θεσμός έχει την αρμοδιότητα, είναι αναγκαίο να υπάρχει επαρκές μόνιμο προσωπικό αφιερωμένο στις ανάγκες του Πεδίου του Άρεως (καθαρισμός, φύλαξη κλπ.), με σταθερές σχέσεις εργασίας, και όχι εργολαβίες που οδηγούν σε ανεπαρκή και αποσπασματική κάλυψη των αναγκών. Συνολικά ως προς τα μεγάλα πάρκα της Αττικής, δεδομένου ότι η Περιφέρεια έχει στην αρμοδιότητά της πολλά εξ αυτών, προοπτικά, θα μπορούσε να εξεταστεί η δημιουργία αυτοδιοικητικών δομών, περιφερειακών και διαδημοτικών, με τη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων κάθε φορά δήμων, για την φροντίδα και υποστήριξη αλλά και επέκταση – δημιουργία νέων μεγάλων πνευμόνων πρασίνου που δίνουν ζωή στην Αττική.

    👉 ΕΡΩΤΗΣΗ 8. Το Πεδίο του Άρεως, όπως και άλλες περιοχές της πόλης μας έχουν υποφέρει ή και υποφέρουν ακόμα από πιάτσες ναρκωτικών. Η Περιφέρεια Αττικής έχει χρηματοδοτήσει κατ’ επανάληψη δράσεις και υποδομές με στόχο την μείωση βλάβης των εξαρτημένων και των κατοίκων της πόλης μας. Ποια είναι η θέση της παράταξής σας για τις υποδομές που απαιτούνται, πλέον των υπαρχουσών, για την αντιμετώπιση του θέματος των ναρκωτικών και την υποστήριξη των εξαρτημένων ώστε να μην ξαναδούμε εικόνες όπως στο παρελθόν στο Πεδίο του Άρεως και σε άλλες περιοχές της πόλης μας;

    ✒️ Η μέθοδος που χρόνια τώρα κυβερνήσεις, αστυνομία, Δήμος Αθηναίων και αυτοδιοικητικές αρχές συνηθίζουν να μετέρχονται  για το ζήτημα των ναρκωτικών και της τοξικοεξάρτησης είναι η καταστολή, σκούπες και πογκρόμ. Επιλογή που αντιμετωπίζει τους τοξικοεξαρτημένους ως κοινωνικά απόβλητους, γεμίζει τα κρατητήρια και τις φυλακές με ανθρώπινα ερείπια και τους σπρώχνει ακόμη πιο βαθιά στα αδιέξοδα της εξάρτησης. Την ίδια στιγμή οι ναρκέμποροι του θανάτου συνεχίζουν ανενόχλητοι να κερδοφορούν, με τις πιάτσες να μεταφέρονται από τη μία  γειτονιά στην άλλη. Όχι μόνο δεν υλοποιείται κανένα συνολικό και μακρόπνοο πρόγραμμα προληπτικής αντιμετώπισης των κοινωνικών παραγόντων που οδηγούν στα αδιέξοδα, δηλαδή του αποκλεισμού από τα βασικά ανθρώπινα αγαθά και την απασχόληση, αλλά την ίδια στιγμή η μνημονιακή πολιτική εξαφάνισε κάθε ψήγμα  υποδομής για τη έκτακτη στήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Οι υπάρχουσες δομές και οργανισμοί, με ελάχιστους πόρους, στηρίζονται στην υπερπροσπάθεια και την ανιδιοτελή προσφορά των εργαζομένων τους. Την ίδια αδιαφορία επιδεικνύουν πολιτεία και αυτοδιοίκηση για τους αστέγους, τους κατοίκους της πόλης που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας ή σε μακροχρόνια ανεργία.

    Τα προγράμματα streetwork οργανώσεων που χρηματοδοτεί η Περιφέρεια ακόμη υλοποιούνται σε πιλοτικό επίπεδο, χωρίς επαρκή κάλυψη και πρέπει να επεκταθούν, ενώ η πρωτοβάθμια φροντίδα και περίθαλψη υποβαθμίζονται χωρίς προσωπικό και χρηματοδότηση. Απαιτείται μια παρέμβαση που να στηρίζει τους ανθρώπους που είναι εξαρτημένοι, με επαρκή και ουσιαστικά προγράμματα. Ενίσχυση μονάδων πρωτοβάθμιας υγείας, με ενιαίο σχέδιο δράσης της Περιφέρειας για την Αττική, δομές με επαρκείς παροχές (υπνωτήρια και κέντρα ημέρας για διανυκτέρευση ή παραμονή, πρωτοβάθμια περίθαλψη και διασύνδεση με νοσοκομεία, δημιουργική απασχόληση, παροχή γευμάτων, ατομική υγιεινή, ρουχισμός). Αλλά και μια πολιτική που θα αντιμετωπίζει τις πραγματικές, κοινωνικές αιτίες της ουσιοεξάρτησης, τη φτώχεια, την ανεργία, την απώλεια στέγης.

    🙏🏼 Ευχαριστούμε την κυρία Τσίχλη για την ανταπόκριση

    Μαριάνα Τσίχλη στο topontiki.gr: «Για μια Περιφέρεια Αττικής διεκδικητική και όχι εκτελεστή των κυβερνητικών κελευσμάτων»

    Μαριάνα Τσίχλη στο topontiki.gr: «Για μια Περιφέρεια Αττικής διεκδικητική και όχι εκτελεστή των κυβερνητικών κελευσμάτων»

    October 2, 2023 in / /

    Αναδημοσίευση από topontiki.gr

    Το σχέδιό της για την Περιφέρεια Αττικής ξεδιπλώνει στο topontiki.gr η μοναδική γυναίκα υποψήφια για το αξίωμα σε αυτές τις εκλογές, Μαριάνα Τσίχλη.

    Η επικεφαλής της παράταξης «Ανυπότακτη Αττική», μέσω της οποίας εκφράζονται ριζοσπαστικές και κινηματικές δυνάμεις της Αριστεράς, στέλνει το μήνυμα για μία «Περιφέρεια διεκδικητική», που «δεν θα είναι δορυφόρος μίας κυβέρνησης ανάλγητης και ακραία νεοφιλελεύθερης». Και η οποία Περιφέρεια «θα ασκεί πολιτική με κέντρο τη βελτίωση της ζωής των κατοίκων και όχι τα υπερκέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων».

    Η κυρία Τσίχλη, που έχει τη στήριξη της Λαϊκής Ενότητας, του ΜΕΡΑ25 και άλλων οργανώσεων και κινημάτων της Αριστεράς, έχει πια την εμπειρία μίας θητείας στο περιφερειακό συμβούλιο της Αττικής και επιδιώκει την ενίσχυση της φωνής των λαίκών στρωμάτων, του κόσμου της εργασίας, της οικολογίας και των νεολαιίστικων κινημάτων.

    Μιλώντας στο topontiki.gr σημειώνει ότι η Αττικής στερείται αποτελεσματικής δασοπροστασίας (έχει καεί το 33% των δασικών εκτάσεων τα τελευταία χρόνια), ενώ είναι εντελώς αθωράκιστη αντιπλημμυρικά.

    Επισημαίνει ότι «σε μια περίοδο που η κοινωνία αντιμετωπίζει την ακρίβεια και την ανεργία, η Περιφέρεια μπορεί να υποστηρίξει προγράμματα αντιμετώπισης της ανεργίας, στήριξης νοικοκυριών που αντιμετωπίζουν πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και εξώσεις, ενίσχυσης των κοινωνικών υπηρεσιών, δημιουργίας δομών για κακοποιημένες γυναίκες, ενίσχυσης της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, φροντίδας των ζώων. Να παρέχει κοινωνική προστασία, πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά που καλύπτουν άμεσες ανάγκες και βελτιώνουν την καθημερινότητα».

    Όπως τονίζει, απέναντι στην κυβερνητική πολιτική «είναι επιτακτικό να υπάρχει αντίπαλο δέος και η μέχρι τώρα εμπειρία δείχνει ότι μόνο μια ανεξάρτητη, αγωνιστική, πλουραλιστική, οικολογική φωνή μπορεί να αποτελέσει πραγματική αντιπολίτευση».

    Και διαμηνύει ότι «έχοντας διευρύνει τις δυνάμεις μας, φιλοδοξούμε να αποτελέσουμε μια ισχυρή αγωνιστική αντιπολίτευση, που θα μεταφέρει τις αγωνίες και διεκδικήσεις των κατοίκων και θα πετυχαίνει κατακτήσεις για τους πολλούς και τις πολλές. Αλλά και να συμβάλλουμε στην ανασυγκρότηση της κινηματικής, ενωτικής και οικολογικής αριστεράς συνολικότερα».

     

    Ολόκληρη η συνέντευξη της Μαριάνας Τσίχλη:

     

    Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες της Αττικής.

    Στην Αττική ζει και εργάζεται πάνω από το 40% του πληθυσμού και παράγεται περίπου το 50% του Α.Ε.Π.. Έτσι, τα προβλήματα είναι εντονότερα. Η υπερδεκαετής κρίση πολλαπλασίασε τις κοινωνικές ανισότητες, που είναι αυξημένες, την ακρίβεια και την περιβαλλοντική υποβάθμιση. Οι εκτεταμένες πυρκαγιές των τελευταίων χρόνων, μαζί με γενικότερους κοινωνικούς παράγοντες, τη συγκέντρωση της οικονομικής δραστηριότητας, το κυκλοφοριακό, έχουν καταστήσει την Αττική μία περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη περιοχή, κατάσταση που οξύνεται, στο πλαίσιο της κλιματικής κρίσης, με μεγάλες συνέπειες στην υγεία και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων. Ταυτόχρονα, το κόστος απόκτησης κατοικίας αλλά και τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί, οι πλειστηριασμοί και οι εξώσεις πολλαπλασιάζονται, το σύστημα υγείας, αλλά και οι υποδομές, υποβαθμίζονται δραματικά.

     

    Ποιοι ήταν οι βασικοί άξονες της πολιτικής της Περιφέρειας την τελευταία τετραετία;

    Οι πολιτικές που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις έχουν οδηγήσει σε ένα μοντέλο ανάπτυξης μακριά από ανάγκες της πλειοψηφίας. Η τωρινή και οι προηγούμενες περιφερειακές αρχές λειτούργησαν συμπληρωματικά στις κεντρικές πολιτικές επιλογές, κατευθύνοντας τους διαθέσιμους πόρους σε μία πολιτική ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, αλλά και έμφασης στην τουριστική μονοκαλλιέργεια και το real estate.

    Οι επιλογές της Περιφέρειας καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τις πολιτικές που κυριαρχούν στον κρατικό μηχανισμό. Επιπλέον, το μεγαλύτερο τμήμα των πόρων που διαχειρίζεται είναι ευρωπαϊκοί και προωθούν συγκεκριμένες κατευθύνσεις: ιδιωτικοποιήσεις, παράδοση των ελεύθερων χώρων στους ιδιώτες, είσοδο επενδυτών από τις μεγάλες χώρες της Ε.Ε. με προνομιακούς όρους. Πολλές από αυτές τις κατευθύνσεις εξειδικεύονται με ιδιαίτερα ιδιοτελή τρόπο από αυτούς που ασκούν εξουσία. Για παράδειγμα, ο Μεγάλος Περίπατος που τόσο έχει ταλαιπωρήσει την Αθήνα, ή τα εκατοντάδες εκατομμύρια που κατευθύνονται από την Περιφέρεια σε άυλες επενδύσεις μικρής ή μηδενικής προστιθέμενης αξίας (marketing, έργα προβολής, καταρτίσεις πολλές φορές κενές περιεχομένου), σε έργα υπερκοστολογημένα ή και προβληματικά. Με κριτήρια που αφορούν την πρόσβαση επιχειρηματικών ομίλων στους κρίκους εξουσίας, την κερδοφορία και όχι την κοινωνική χρησιμότητα.

    Επιπλέον, οι επαναλαμβανόμενες καταστροφές είναι απόδειξη αποτυχίας του κρατικού μηχανισμού, αλλά και της αυτοδιοίκησης. Δεν διατίθενται κονδύλια για τη δασοπροστασία, ενώ στην Αττική έχει καεί το 33% των δασικών εκτάσεων τα τελευταία χρόνια. Με τεράστιες πυρκαγιές σε μοναδικά δασικά οικοσυστήματα, όπως στην Πάρνηθα, αλλά και μέσα στον πολεοδομικό ιστό, όπως στην Ανατολική Αττική. Ο κ. Πατούλης, μάλιστα, επέδειξε τέτοια μέριμνα, που ο διαγωνισμός για τη δασοπροστασία στην Αττική είχε προγραμματιστεί στη μέση της αντιπυρικής περιόδου. Επιπλέον, η Αττική είναι εντελώς αθωράκιστη αντιπλημμυρικά. Δεν υπάρχει συνολικός αντιπλημμυρικός σχεδιασμός, ενώ ακόμη και τα όποια αποσπασματικά έργα μένουν κολλημένα. Το 2023, στα αντιπλημμυρικά κατευθύνθηκε μόλις το 3% του προϋπολογισμού, ενώ αντίστοιχα ήταν τα επίπεδα και τα προηγούμενα χρόνια. Επιπλέον, η άναρχη δόμηση και το μπάζωμα ποταμιών και ρεμάτων δημιουργούν μεγάλους κινδύνους.

     

    Ποιες είναι για εσάς οι άμεσες προτεραιότητες στην Περιφέρεια Αττικής και πώς μπορεί η Περιφέρεια να συμβάλλει με τις αρμοδιότητές της σε μία διαφορετική πολιτική;

    Υπάρχουν περιθώρια άσκησης διαφορετικών πολιτικών. Η Περιφέρεια μπορεί και οφείλει να θωρακίσει την Αττική απέναντι σε φαινόμενα όπως οι μεγάλες πυρκαγιές και οι πλημμύρες. Στο ζήτημα της κατοικίας, η Περιφέρεια μπορεί να διαμορφώσει εκτεταμένο πρόγραμμα κοινωνικής στέγης, αλλά και να διαμορφώσει όρους εξορθολογισμού στις συνθήκες άναρχης τουριστικοποίησης που εκτοξεύουν το κόστος κατοικίας και τις συνθήκες μετακίνησης. Αντίστοιχα, σε ένα βαθμό θα μπορούσε να συμβάλει να εξορθολογιστούν τα έργα και να αυξηθεί η κοινωνική χρησιμότητά τους.

    Σε μια περίοδο που η κοινωνία αντιμετωπίζει την ακρίβεια και την ανεργία, η Περιφέρεια μπορεί να υποστηρίξει προγράμματα αντιμετώπισης της ανεργίας, στήριξης νοικοκυριών που αντιμετωπίζουν πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και εξώσεις, ενίσχυσης των κοινωνικών υπηρεσιών, δημιουργίας δομών για κακοποιημένες γυναίκες, ενίσχυσης της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, φροντίδας των ζώων. Να παρέχει κοινωνική προστασία, πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά που καλύπτουν άμεσες ανάγκες και βελτιώνουν την καθημερινότητα.

    Αυτά απαιτούν μια Περιφέρεια διεκδικητική και όχι εκτελεστή των κελευσμάτων της κυβέρνησης, μιας κυβέρνησης μάλιστα ανάλγητης και ακραία νεοφιλελεύθερης. Που θα ασκεί πολιτική με κέντρο τη βελτίωση της ζωής των κατοίκων και όχι τα υπερκέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων.

     

    Ποια είναι η θέση σας για την διαχείριση των απορριμμάτων;

    Το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων αποτελεί βασική παράμετρο περιβαλλοντικής υποβάθμισης, ειδικά για τις περιοχές της Δυτικής Αθήνας και της Δυτικής Αττικής, με δραματικές επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων. Ο νέος Περιφερειακός Σχεδιασμός που ψήφισε η διοίκηση Πατούλη διατηρεί το αίσχος της Φυλής, τον ΧΥΤΑ στο Γραμματικό, ενώ προβλέπει μια ακόμα τεράστια εγκατάσταση στο Σχιστό. Επιπλέον, προωθείται η καύση σύμμεικτων απορριμμάτων, με αποτελέσματα στο περιβάλλον και στην υγεία που έχουμε ήδη δει στο Βόλο.

    Λύση για τη διαχείριση των απορριμμάτων πρέπει να αποτελέσει η στροφή σε ένα μοντέλο αποκλειστικά δημόσιο που θα βασίζεται στην αποκέντρωση, με μικρές μονάδες διαχείρισης και στην πρόληψη, με διαχωρισμό στην πηγή, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, κομποστοποίηση.

     

    Είστε η μόνη γυναίκα υποψήφια Περιφερειάρχης Αττικής. Πιστεύετε ότι ο χώρος της πολιτικής, και δη της αυτοδιοίκησης, ανδροκρατείται;

    Δυστυχώς, είναι γεγονός ότι μια γυναίκα χρειάζεται να αντιμετωπίσει πολλαπλά εμπόδια που σχετίζονται και με την προκατάληψη και τις σεξιστικές αντιλήψεις που διατηρούνται στην πολιτική, και φυσικά και στην αυτοδιοίκηση. Μια γυναίκα, συχνά αντιμετωπίζεται ως λιγότερο «σοβαρή», ή ως συμπληρωματική παρουσία ή «αισθητική προσθήκη» σε πολιτικές πρωτοβουλίες και γι’ αυτό δεν είναι συχνό να είναι γυναίκες επικεφαλής συνδυασμών ή κομμάτων.

    Όμως, οι γυναίκες με αγώνες έχουμε καταφέρει να βάλουμε το ζήτημα των δικαιωμάτων και της ισότητας ψηλά στην πολιτική συζήτηση. Ο καλύτερος τρόπος για την υπέρβαση αυτής της συνθήκης είναι οι αγώνες, αλλά και η ενίσχυση της φωνής και της παρουσίας των γυναικών, στην πολιτική, στην αυτοδιοίκηση, και παντού.

     

    Ποιο είναι, κατά την άποψή σας, το στοίχημα των επικειμένων εκλογών και γιατί να ψηφίσει κανείς την Ανυπότακτη Αττική και εσάς ως υποψήφια Περιφερειάρχη;

    Οι Περιφερειακές εκλογές διεξάγονται σε μια δύσκολη περίοδο. Την ίδια στιγμή που οι πολίτες αντιμετωπίζουν μεγάλες καταστροφές και προβλήματα, η κυβέρνηση επιταχύνει την επιθετική της πολιτική, θεωρώντας ότι έχει λευκή επιταγή από το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών.

    Επιπλέον, βλέπει τις αυτοδιοικητικές εκλογές ως ευκαιρία για να μετατρέψει ακόμα περισσότερο την αυτοδιοίκηση, και ιδιαίτερα την Περιφέρεια Αττικής που είναι η μεγαλύτερη και διαχειρίζεται μεγάλους πόρους, σε απόλυτο δορυφόρο. Γι’ αυτό επιστρατεύτηκε ο κ. Χαρδαλιάς, ως κυβερνητικός παράγοντας του πολύ στενού πρωθυπουργικού κύκλου, και όχι για τις επιδόσεις του στη διαχείριση του κράτους μέχρι σήμερα, αφού όποτε είχε την ευθύνη κρίσεων ως Υπουργός ή ΓΓ Πολιτικής Προστασίας, τα αποτελέσματα ήταν οδυνηρά για τους πολίτες. Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ με την επικράτηση ενός προσώπου με μηδενική σχέση με την ελληνική κοινωνία και την ελληνική αριστερά, αποτελούν επιστέγασμα φαινομένων υποχώρησης της πολιτικής, επικράτησης σχεδιασμών εγχώριων και ξένων μηχανισμών και συμφερόντων, αλλά και προάγγελο για ακόμα μεγαλύτερη στροφή στην πολιτική του, δημιουργώντας ένα κενό αντιπολίτευσης και ειδικά αριστερής και ριζοσπαστικής αντιπολίτευσης.

    Σε αυτή την συνθήκη, είναι επιτακτικό να υπάρχει αντίπαλο δέος και η μέχρι τώρα εμπειρία δείχνει ότι μόνο μια ανεξάρτητη, αγωνιστική, πλουραλιστική, οικολογική φωνή μπορεί να αποτελέσει πραγματική αντιπολίτευση.

    Σε αυτές τις εκλογές πρέπει να αποδοκιμαστεί ο κυβερνητικός υποψήφιος και η πολιτική που σχεδιάζει να ασκήσει. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό, καθώς και οι υποψήφιοι που υποστηρίζονται από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν βαθιά συστημικά χαρακτηριστικά και εφάρμοσαν, σε διαφορετικό βαθμό από θέσεις ευθύνης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, μία ανάλογη πολιτική, που σήμερα ολοκληρώνει η Ν.Δ.. Επιπλέον, πρέπει να ενισχυθεί η συμμετοχή των πολιτών και των κινημάτων. Για να καταγγέλλονται και να αποκαλύπτονται σχεδιασμοί ερήμην των πολιτών, αλλά και για να μπορούμε να έχουμε νίκες. Αυτό μπορεί να γίνει με την ενίσχυση της κινηματικής, αγωνιστικής αριστεράς, που επιμένει στην ενότητα.

    Έχοντας διευρύνει τις δυνάμεις μας, φιλοδοξούμε να αποτελέσουμε μια ισχυρή αγωνιστική αντιπολίτευση, που θα μεταφέρει τις αγωνίες και διεκδικήσεις των κατοίκων και θα πετυχαίνει κατακτήσεις για τους πολλούς και τις πολλές. Αλλά και να συμβάλλουμε στην ανασυγκρότηση της κινηματικής, ενωτικής και οικολογικής αριστεράς συνολικότερα.

    Η υποψήφια Περιφερειάρχης με την Ανυπότακτη Αττική, Μαριάνα Τσίχλη απαντά στις ερωτήσεις του aftodioikisi.gr

    Η υποψήφια Περιφερειάρχης με την Ανυπότακτη Αττική, Μαριάνα Τσίχλη απαντά στις ερωτήσεις του aftodioikisi.gr

    October 1, 2023 in / /

    -Η κακοκαιρία Daniel, πέραν των βιβλικών καταστροφών που προκάλεσε στη Θεσσαλία, ανέδειξε μια σειρά προβλημάτων με τις αρμοδιότητες μεταξύ δήμων και Περιφέρειας, ενώ σε ορισμένα ζητήματα διαφάνηκε και έντονη αμηχανία του κεντρικού κράτους. Είναι η Αττική θωρακισμένη αντιπλημμυρικά; Υπάρχουν σχετικά έργα που δεν έχουν ολοκληρωθεί; Χρειάζονται και νέα έργα σε αυτόν τον τομέα;

    «Η Αττική είναι εντελώς αθωράκιστη αντιπλημμυρικά. Σύμφωνα με μελέτες που κρύφτηκαν στα συρτάρια, αν υπερχειλίσει ο Ιλισός και ο Κηφισός, θα πλημμυρίσουν τα πάντα, από το Παλαιό Φάληρο έως τον Πειραιά. Ωστόσο, η Περιφέρεια έχει να επιδείξει μηδενικό έργο. Δεν υπάρχει συνολικός αντιπλημμυρικός σχεδιασμός, ενώ και τα λίγα έργα που υπάρχουν δεν προχωρούν. Δεν είναι απλώς θέμα αδιαφορίας. Οι προτεραιότητές τους είναι εντελώς διαφορετικές, αφού μόλις το 3% του προϋπολογισμού αφορά σε αντιπλημμυρικά. Το χάος των αρμοδιοτήτων αξιοποιείται ώστε, την κρίσιμη ώρα, όλοι να μπορούν να αποποιηθούν τις ευθύνες.

    Η αντιπλημμυρική προστασία απαιτεί άλλον προσανατολισμό, για τον οποίο υπάρχει συναίνεση της επιστημονικής κοινότητας, αλλά πλήρης απροθυμία από κυβέρνηση και Περιφέρεια, όπου τον σχεδιασμό τον κάνουν οι μεγαλοεργολάβοι: μεγάλα έργα ορεινής υδρονομίας με την ανάσχεση της ροής των υδάτων στους ορεινούς όγκους, να σταματήσει το χρόνιο μπάζωμα και οι εγκιβωτισμοί των ρεμάτων της Αττικής, ο άναρχος πολεοδομικός σχεδιασμός που καταπατά τη φυσική τους κοίτη. Παρότι η αποκάλυψη των ρεμάτων θεωρείται βέλτιστη πρακτική, εξακολουθούν οι προσπάθειες να μπαζωθούν η Πικροδάφνη, ο Ποδονίφτης, το Μέγα Ρέμα Ραφήνας, ο Ερασίνος και σχεδόν το σύνολο των ποταμιών και των ρεμάτων της Αττικής. Χρειάζονται, ακόμα, άμεσα έργα στις καμένες περιοχές, γιατί οι μεγάλες πυρκαγιές καταστρέφουν την φυσική θωράκιση.

    Οι κάτοικοι πρέπει να διεκδικήσουν τέτοια έργα στις περιφερειακές διοικήσεις που ενδιαφέρονται μόνο για τα συμφέροντα που τις στηρίζουν, για έργα άχρηστα και αντιπεριβαλλοντικά, όπως είδαμε και στη Θεσσαλία με το πάρτυ Περιφέρειας και ΤΕΡΝΑ μετά τον Ιανό».

    -Σύμφωνα με καταγγελίες της αντιπολίτευσης, η Περιφέρεια Αττικής εμφανίζει έλλειμμα πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Η απερχόμενη διοίκηση Πατούλη δέχθηκε αρκετές αιτιάσεις για τις δημοσιονομικές επιλογές της. Πώς σκοπεύετε να εξορθολογήσετε τα οικονομικά δεδομένα της περιφέρειας; Πού προτίθεστε να κατευθύνετε τους μεγάλους πόρους που λαμβάνει η περιφέρεια την επόμενη πενταετία;

    «Η διοίκηση Πατούλη διακρίθηκε για την αδιαφάνεια της διαχείρισης των οικονομικών της Περιφέρειας, με σωρεία απευθείας αναθέσεων. Προκλητικοί είναι και οι σκοποί στους οποίους κατευθύνθηκαν τα χρήματα της Περιφέρειας. Τεράστια ποσά για δημοσιοσχετίστικες εκδηλώσεις και φιέστες, αντίστοιχα των ποσών που διατέθηκαν για αντιπλημμυρικά. Οι πόροι της Περιφέρειας δεν είναι για να οικοδομεί η εκάστοτε διοίκηση σύστημα συμφερόντων στήριξης, ή για να χαρίζονται εκατομμύρια σε εργολαβίες έργων βιτρίνας.

    Η Περιφέρεια και οι ΟΤΑ πρέπει να διεκδικήσουν τους πόρους που δεν αποδίδονται εδώ και χρόνια από την κυβέρνηση, παρότι έχουν ήδη πληρωθεί από τους πολίτες μέσω φορολογίας και τελών. Για να μην εξαρτώνται πλήρως από τα ευρωπαϊκά κονδύλια που προωθούν κατευθύνσεις ενάντια στα συμφέροντα της πλειοψηφίας. Πρέπει, επίσης, να διεκδικήσουν να καταργηθεί το θεσμικό πλαίσιο που επιβάλει ισοσκελισμένους ή πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, υπό τον έλεγχο του Παρατηρητηρίου των ΟΤΑ.

    Ο προσανατολισμός του προϋπολογισμού πρέπει να είναι να καλυφθούν οι ανάγκες των πολιτών σε ζωτικά πεδία: τις μεγάλες υποδομές, την πολιτική προστασία, τη διαχείριση των απορριμμάτων,  την προστασία του περιβάλλοντος, τη φροντίδα των ελεύθερων χώρων, τις μεγάλες κυκλοφοριακές μελέτες. Για κοινωνικές υπηρεσίες, όπως προγράμματα αντιμετώπισης της ανεργίας, παροχή υποστήριξης σε πολίτες της Αττικής που απειλούνται με έξωση από πλειστηριασμούς, ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας, επαρκή σίτιση, θέρμανση και πλήρη κάλυψη της μεταφοράς των παιδιών στα σχολεία της Αττικής».

    -Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της Αττικής είναι το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Η λειτουργία του ΧΥΤΑ Φυλής έχει πάρει διαδοχικές παρατάσεις. Τι θα κάνετε επ’ αυτού; Ποιες τοποθεσίες προκρίνετε για τη δημιουργία νέων ΧΥΤΑ; Και επιπλέον, πρέπει να επιλεγούν και άλλες, νέες, μορφές διαχείρισης των απορριμμάτων πέραν της ταφής;

    «Εδώ και χρόνια, όχι απλά δεν δίνονται λύσεις, αλλά, αντίθετα, το τερατούργημα της Φυλής επεκτείνεται, ενώ προχωρούν ή σχεδιάζονται μονάδες καθ’ ομοίωσίν του, όπως στο Γραμματικό ή στο Σχιστό. Η πολιτική της Περιφέρειας βασίζεται στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων, με συμβάσεις ΣΔΙΤ και συγκεντρωτικές μονάδες επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων. Ο νέος περιφερειακός σχεδιασμός προωθεί επιπλέον την καύση, μια επικίνδυνη πρακτική, με τα γνωστά αποτελέσματα στο Βόλο για την ατμόσφαιρα και την ποιότητα ζωής. Αυτές οι πολιτικές είναι δώρο για τους εργολάβους των σκουπιδιών, συνεπάγονται υψηλά κόστη που πληρώνουν οι πολίτες και έχουν τεράστιες περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις, ιδίως για τη Δυτική Αθήνα και τη Δυτική Αττική, που υποβαθμίζονται διαρκώς.

    Είναι επιτακτικό να τεθούν οι άξονες της πρόληψης και της αποκέντρωσης. Να κλείσει η ΟΕΔΑ της Φυλής με προγραμματισμό άμεσης περιβαλλοντικής αποκατάστασης, να σχεδιαστούν αποκεντρωμένες, δημόσιες, δημοτικές και διαδημοτικές, υποδομές, με έμφαση στην πρόληψη και εφαρμογή του κύκλου – διαχωρισμός στην πηγή, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, κομποστοποίηση, περαιτέρω επεξεργασία, ταφή υπολειμμάτων. Αποκέντρωση και σχεδιασμός για μικρές τοπικές εγκαταστάσεις χαμηλής όχλησης που θα βασίζεται στην αρχή της ισότιμης κατανομής του βάρους των απορριμμάτων».

    -Η κλιματική κρίση ήρθε για να μείνει και προϊόντος του χρόνου, τόσο τα πλημμυρικά φαινόμενα όσο και οι πυρκαγιές θα εντείνονται. Τι θα κάνετε με το ζήτημα της πυροπροαστίας και τις αντιπυρικές ζώνες; Ποιο το πλάνο σας για τις αναδασώσεις και πώς θα αποφευχθούν οι καταπατήσεις των καμένων εκτάσεων στην Αττική γη;

    «Η Αττική κινδυνεύει με ερημοποίηση μετά τις συνεχείς καταστροφικές πυρκαγιές. Γι’ αυτές τις καταστροφές υπάρχουν υπεύθυνοι, που έχουν αφήσει την πυροπροστασία διαλυμένη. Χρειάζεται άμεση ενίσχυση της πυροσβεστικής και της δασικής υπηρεσίας με μόνιμο προσωπικό και σύγχρονο εξοπλισμό, ενιαία υπηρεσία δασικής προστασίας και δασοπυρόσβεσης. Σοβαρός και έγκαιρος σχεδιασμός, όχι όπως έγινε φέτος που η Περιφέρεια πραγματοποίησε διαγωνισμό για πυροσβεστικά μέσα τον Ιούλιο, στα μέσα της αντιπυρικής περιόδου! Χρειάζεται διεκδικητική Περιφέρεια που δεν θα καλύπτει την κεντρική κυβέρνηση και δεν θα γίνεται συνένοχη, αλλά θα απαιτεί μέτρα προστασίας και πρόληψης.

    Ως προς την αποκατάσταση, το μεγάλο στοίχημα είναι να μην βρίσκουμε στη θέση δασών ή περιαστικού πρασίνου, τουριστικά μεγαθήρια, νέες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις των ενεργειακών κολοσσών, όπως επιχειρείται να συμβεί με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε αναδασωτέες εκτάσεις στα Γεράνεια. Πρέπει να απαγορευθεί κάθε βιομηχανική και άλλη ανθρωπογενής χρήση στα καμένα πλην των αναδασώσεων, για την πλήρη αποκατάσταση των δασικών οικοσυστημάτων. Να αφεθούν οι περιοχές που κάηκαν ελεύθερες για να γίνει φυσική αναγέννηση όπου είναι εφικτό, και παράλληλα να καταρτιστεί σοβαρό πρόγραμμα αναδασώσεων όπου είναι αναγκαίο».

    -Ποιος είναι ο εκλογικός πήχης που θέτετε για τον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών;

    «Είμαστε αισιόδοξοι πως στις εκλογές της 8ης Οκτώβρη μπορεί να εκφραστεί ένα ισχυρό ρεύμα που θα διεκδικεί δυναμικά άμεση αλλαγή πορείας στην Αττική. Σε αυτές τις κάλπες πρέπει να αποδοκιμαστεί μαζικά η κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία με κυνικό τρόπο προχωράει στη διάλυση των κοινωνικών κεκτημένων και στην επιβολή ενός ανελέητου νεοφιλελεύθερου προγράμματος. Είναι ορατή η πρόθεση της κυβέρνησης να εκλεγούν περιφερειάρχες- απόλυτοι δορυφόροι της πολιτικής της. Είναι κρίσιμο, λοιπόν, να αποδοκιμαστεί εκλογικά η κυβέρνηση και να μην επιτρέψουμε μια Περιφέρεια – κυβερνητικό ακόλουθο, με τους πολίτες αποκλεισμένους. Χρειάζεται μια ισχυρή παρουσία στο περιφερειακό συμβούλιο αγωνιστικής αντιπολίτευσης, που μάχεται στο πλάι της κοινωνίας. Αυτή τη φωνή θέλουμε να εκφράσουμε.

    Ταυτόχρονα, η ενίσχυση δυνάμεων της αγωνιστικής αριστεράς που προχωράει με στίγμα ενότητας και συνεργασιών, μπορεί να τονώσει ευρύτερα τους αγώνες και να συμβάλει στη ανασυγκρότηση της αριστεράς συνολικά, σε μια εποχή που χρειάζεται να υπάρξει αντίπαλο δέος από την αριστερά και τους αγώνες απέναντι στην επιθετική κυβέρνηση Μητσοτάκη. Επιδιώκουμε, λοιπόν, να είμαστε μέσα στο συμβούλιο η φωνή των εργαζόμενων, των νέων, των πληττόμενων, των γυναικών.

    Να δημιουργηθεί ένας ισχυρός φραγμός στους σχεδιασμούς τους, ένας μεγάλος πόλος διεκδίκησης που θα ανοίγει τις κλειστές πόρτες του Συμβουλίου, όπως κάναμε τόσα χρόνια με την παρέμβασή μας στο περιφερειακό συμβούλιο».

    -Ποιες είναι οι προτεραιότητες, το όραμά σας, για την Αττική τα επόμενα πέντε έτη; Ποια φιλοδοξείτε να είναι η εικόνα της μεγαλύτερης Περιφέρειας εάν εκλεγείτε επικεφαλής της;

    «Η Περιφέρεια Αττικής πρέπει να προσανατολιστεί να καλύψει τις ζωτικές ανάγκες της κοινωνίας, στη δύσκολη εποχή που ζούμε. Να υλοποιεί το ρόλο της στην πολιτική προστασία, να παρέχει υποδομές και υπηρεσίες ανακούφισης και στήριξης των πολιτών. Να παράγει έργο για τις γυναίκες, με δομές υποστήριξης και φιλοξενίας σε μια εποχή έξαρσης της έμφυλης βίας, να παρέχει πρόσβαση και ποιότητα ζωής σε ΑμεΑ, να έχει υποστηρικτικό δίχτυ για την πρόσβαση στη περίθαλψη. Μια Περιφέρεια με πράσινο, πάρκα και ελεύθερους χώρους, ελεύθερες παραλίες για τους πολίτες, όχι για τουρισμό πολυτελείας.

    Μια Περιφέρεια εντελώς άλλη από αυτό το γιγάντιο, αδιαφανή οργανισμό διανομής δημόσιου χρήματος σε εργολάβους που έχουμε τώρα. Εντελώς άλλη, από τη μετατροπή της σε ένα ακόμη υπερ-υπουργείο της κυβέρνησης όπως αποσκοπεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Θέλουμε μια Αττική για τους κατοίκους της. Και μπορούμε να τη διεκδικήσουμε με ισχυρή φωνή στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Με ισχυρή Ανυπότακτη Αττική στις 8 Οκτώβρη!».

    Πηγή: aftodioikisi.gr

    Μαριάνα Τσίχλη: Η κινηματική Αριστερά απέναντι στους δορυφόρους της κυβέρνησης στην αυτοδιοίκηση

    Μαριάνα Τσίχλη: Η κινηματική Αριστερά απέναντι στους δορυφόρους της κυβέρνησης στην αυτοδιοίκηση

    October 1, 2023 in / /

    Οι αυτοδιοικητικές εκλογές διεξάγονται σε μια περίοδο προνομιακή για την κυβέρνηση και τους εκλεκτούς της σε δήμους και περιφέρειες. Όπως φαίνεται, τουλάχιστον δημοσκοπικά, σε μεγάλες Περιφέρειες και Δήμους οι υποστηριζόμενοι από την κυβέρνηση υποψήφιοι έχουν προβάδισμα, χωρίς ιδιαίτερη πίεση. Το ΠΑΣΟΚ δεν αναπτύσσει δυναμική, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε βαθιά κρίση, που εντείνεται με την εκλογή ενός προσώπου με μηδενική σχέση με την ελληνική κοινωνία και ακόμα περισσότερο με την ελληνική αριστερά. Μία εκλογή που υποστηρίχθηκε από τον υπερατλαντικό παράγοντα, αλλά και τμήματα της ελληνικής ολιγαρχίας ώστε, μεταξύ άλλων, να ευθυγραμμιστεί ακόμα περισσότερο με την ατλαντική πολιτική σε μία περίοδο που οξύνονται οι διεθνείς συγκρούσεις και προετοιμάζονται ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή.

    Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιμετωπίζει αυτή την πολιτική στιγμή ως ευκαιρία για πλήρη κυριαρχία στο πολιτικό σκηνικό. Άλλωστε, η επιτυχία της στις βουλευτικές εκλογές, σχετίζεται και με την επικράτησή της στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019, που της έδωσε τη δυνατότητα να χειρίζεται τα κονδύλια της αυτοδιοίκησης υπέρ των ημετέρων και των ισχυρών συμφερόντων που τη στηρίζουν.

    Στην Περιφέρεια Αττικής, η υποψηφιότητα Χαρδαλιά, ενός προσώπου με καταστροφικά αποτελέσματα όταν βρέθηκε σε θέση ευθύνης στην πολιτική προστασία, όπως στις πυρκαγιές και στις πλημμύρες στην Εύβοια ή στο χιονιά του 2021, εκπροσωπεί ακριβώς αυτό. Την τοποθέτηση ενός ανθρώπου του στενού πρωθυπουργικού κύκλου σε θέση να διαχειρίζεται την ανάθεση μεγάλων έργων και να κατευθύνει τα μεγάλα, εγχώρια και ευρωπαϊκά, κονδύλια της μεγαλύτερης Περιφέρειας.

    Αποτελεί τη συνέχεια της διοίκησης Πατούλη, που έχει αφήσει ιστορία στην αδιαφάνεια και την κακοδιαχείριση, με διασπάθιση δημοσίου χρήματος και ρεκόρ απευθείας αναθέσεων. Αλλά και με μεγάλη απαξίωση των θεσμικών οργάνων, με συμβούλους να ψηφίζουν για κρίσιμα θέματα κυριολεκτικά με τα μαγιό από τις παραλίες!

    Αυτός ο κίνδυνος μιας ανεξέλεγκτης κυβερνητικής διοίκησης στην Περιφέρεια δεν αφορά μόνο τους πολιτικούς συσχετισμούς. Κυρίως αφορά την καθημερινότητα των κατοίκων της Αττικής, την ασφάλεια και τη ζωή τους. Στην Αττική ζει και εργάζεται πάνω από το 40% του πληθυσμού και παράγεται περίπου το 50% του Α.Ε.Π. Τα προβλήματα που εμφανίζονται καθολικά στην ελληνική κοινωνία είναι εντονότερα. Οι ανισότητες είναι αυξημένες, ενώ η υπερδεκαετής κρίση πολλαπλασίασε τα προβλήματα. Η ακρίβεια μαστίζει τα λαϊκά στρώματα. Το κόστος απόκτησης κατοικίας αλλά και τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί, οι πλειστηριασμοί και οι εξώσεις πολλαπλασιάζονται, το σύστημα υγείας, αλλά και οι υποδομές υποβαθμίζονται δραματικά. Η Αττική είναι μία περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη περιοχή, με μεγάλες άμεσες και μακροπρόθεσμες συνέπειες στην υγεία και στην ποιότητα ζωής.

    Την ώρα που η περιφερειακή αρχή Πατούλη σπαταλούσε τεράστια ποσά σε φιέστες και δημόσιες σχέσεις, άφησε αθωράκιστη αντιπλημμυρικά την Αττική, εν γνώσει των τεράστιων κινδύνων. Η ίδια κατάσταση στην αντιπυρική προστασία. Ανύπαρκτος σχεδιασμός, διαλυμένες υπηρεσίες, ανεπαρκής εξοπλισμός, με την Αττική να κινδυνεύει με ερημοποίηση.

    Οι τελευταίοι δημόσιοι ελεύθεροι χώροι, αντί να γίνονται χώροι πρασίνου παραδίδονται σε ιδιώτες και στην άκρατη τουριστικοποίηση, για έργα άχρηστα ή και επιβαρυντικά για τους πολίτες, όπως η περίφημη «ριβιέρα» που έχει αποκλείσει την ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα.

    Ολόκληρες περιοχές, η Δυτική Αθήνα, η Δυτική Αττική, η Ανατολική Αττική, εγκαταλείπονται στην υποβάθμιση, με σοβαρότατες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Η διαχείριση των σκουπιδιών σπρώχνεται ολοένα και περισσότερο στην αναπαραγωγή του μοντέλου της Φυλής, ενός μνημείου -σε πανευρωπαϊκή κλίμακα- οικολογικής καταστροφής, με τεράστιες εγκαταστάσεις σύμμεικτων, για χάρη των εργολάβων. Μάλιστα, άνοιξε ο δρόμος ακόμη και για την καύση απορριμμάτων, με αποτελέσματα για την υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον που ήδη έχουμε δει στο Βόλο.

    Ταυτόχρονα, η αυτοδιοίκηση έχει εγκαταλείψει το ρόλο του θεσμού υποστήριξης της κοινωνίας. Οι κάτοικοι της Αττικής αφήνονται αβοήθητοι σε μια περίοδο ακρίβειας και ανεργίας, ενώ η Περιφέρεια θα μπορούσε να παίξει κρίσιμο ρόλο, με μηχανισμούς υποστήριξης ανέργων, πολιτών που αντιμετωπίζουν εξώσεις πρώτης κατοικίας, γυναικών – θυμάτων κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας. Να διασφαλίσει επαρκή σίτιση και μεταφορά για όλα τα παιδιά στα σχολεία. Να φροντίσει και να αναβαθμίσει τα πάρκα, τις δημόσιες αθλητικές εγκαταστάσεις, την πρόσβαση των πολιτών στους πολιτιστικούς θεσμούς στις πόλεις.

    Παρά τους περιορισμούς, η Περιφέρειας θα μπορούσε να υλοποιήσει έργο για την ανακούφιση και τη βελτίωση της ζωής των πολιτών, με προτάσεις, που και από πλευράς μας έχουμε πολλές φορές καταθέσει στο περιφερειακό συμβούλιο. Αλλά δεν το πράττει, όσο κυριαρχούν οι δυνάμεις που αντιμετωπίζουν την Περιφέρεια Αττικής ως παράρτημα της κυβέρνησης όσο οι περιφερειακές διοικήσεις αρνούνται να διεκδικήσουν από την κυβέρνηση τους πόρους που τους οφείλονται, παρότι έχουν ήδη πληρωθεί από τους πολίτες μέσω της φορολογίας∙ όσο τον οικονομικό σχεδιασμό και το σχεδιασμό έργων στην Περιφέρεια Αττικής τον κάνουν οι μεγαλοεργολάβοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες της τουριστικής βιομηχανίας, των κατασκευαστικών, των αιολικών. Και ούτε θα το πράξει, εάν η περιφερειακή αρχή λειτουργεί εντελώς ανεξέλεγκτη, χωρίς λογοδοσία, χωρίς έλεγχο από τους πολίτες.

    Σε αυτές τις εκλογές είναι σημαντικό να υπάρξει στο περιφερειακό συμβούλιο της Αττικής, ισχυρή, αγωνιστική, αριστερή, ριζοσπαστική, οικολογική αντιπολίτευση, που θα εκφράζει τις ανάγκες της πλειοψηφίας. Την ίδια στιγμή, στην Περιφέρεια Αττικής, αποτυπώνονται ευρύτερες πολιτικές τάσεις και έτσι έχουν μία αυτοτελή πολιτική σημασία. Είναι απαραίτητο να αποδοκιμαστεί ο κυβερνητικός υποψήφιος. Όμως αυτό δεν αρκεί. Οι υποψήφιοι που υποστηρίζονται από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν βαθιά συστημικά χαρακτηριστικά και υποστήριξαν σε διαφορετικό βαθμό, από θέσεις ευθύνης στην αυτοδιοίκηση, μία ανάλογη πολιτική που σήμερα ολοκληρώνει η Ν.Δ.

    Η Ανυπότακτη Αττική, συνεχίζοντας μια αγωνιστική παρέμβαση στο περιφερειακό συμβούλιο, έκανε μια σοβαρή προσπάθεια διεύρυνσης και συνεργασιών και κατάφερε να συσπειρώσει πολιτικές δυνάμεις της αγωνιστικής αριστεράς, παρά τις διαφορές τους, ανθρώπους της αυτοδιοίκησης, της οικολογίας, των κινημάτων πόλης, του πολιτισμού, της εκπαίδευσης, του εθελοντισμού για το περιβάλλον, τους ευάλωτους, την προστασία των ζώων. Μια τέτοια συσπείρωση χρειάζεται και μπορεί να ορθώσει ανάστημα στους κυβερνώντες και τους αυτοδιοικητικούς δορυφόρους τους.

    Η ενίσχυσή της θα είναι σημαντική και συνολικότερα, για την ανασυγκρότηση της αγωνιστικής, κινηματικής αριστεράς και της οικολογίας, σε μια εποχή που δοκιμάζονται οι αξίες της αριστερής πολιτικής, και ο αριστερός και δημοκρατικός κόσμος προβληματίζεται με τις εξελίξεις.

    Απάντηση μπορεί να δοθεί με την ανασυγκρότηση αριστερών, οικολογικών, ενωτικών κινήσεων σε ένα εύρος χώρων, ώστε να υπάρξει με μαζικούς όρους μία αντίπαλη κίνηση στις κυρίαρχες πολιτικές.

    Η ενίσχυση της Ανυπότακτης Αττικής μπορεί να συμβάλει και να διασφαλίσει μέσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, μια αξιόπιστη και συνεπή αγωνιστική φωνή, μια πραγματική αντιπολίτευση, για τους πολλούς και τις πολλές, για τις ανάγκες της κοινωνίας.

    * Αναδημοσίευση από tvxs.gr

    Νίκος Θεοχαράκης: Για μια ανυπότακτη Αττική που θα αποδοθεί στους κατοίκους της

    Νίκος Θεοχαράκης: Για μια ανυπότακτη Αττική που θα αποδοθεί στους κατοίκους της

    September 26, 2023 in /

    Η περιφέρεια συμπεριφέρεται σαν να αποτελεί κυβερνητική υπηρεσία πρόθυμη να εκτελέσει τις εντολές των κυβερνώντων, σαν να μην έχει εκλεγεί από τον λαό της Αττικής.

    Η κάθοδος στις εκλογές της περιφέρειας του συνδυασμού Ανυπότακτη Αττική με επικεφαλής τη Μαριάνα Τσίχλη – τη μόνη μάλιστα γυναίκα επικεφαλής συνδυασμού – είναι μια πράξη αντίστασης σε αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα μετά από μια χαμένη δεκαπενταετία κρίσης και μνημονίων, έχει υποστεί μια αχρείαστη και αντιπαραγωγική λιτότητα και είναι κολλημένη με μία υποχρέωση να βρίσκεται κάτω από την επιτήρηση των δανειστών μας για σαράντα ακόμα χρόνια. Το ΑΕΠ έχει πέσει κατά 25% προ κρίσης, το κράτος πρόνοιας ολοένα και συρρικνώνεται, οι εργασιακές σχέσεις έχουν απορρυθμιστεί προς όφελος του κεφαλαίου, οι μισθοί και οι συντάξεις δεν εξασφαλίζουν πλέον μια αξιοπρεπή ζωή. Οι πλειστηριασμοί καλά κρατούν, η δημόσια περιουσία και η ακίνητη περιουσία έχει περιέλθει στα χέρια ξένων ταμείων ή δημόσιων οργανισμών των δανειστών μας. Η κυβέρνηση της δεξιάς αυτοθαυμάζεται στην επιτελική αρπακτικότητά της και προσπαθεί να μας πείσει ότι όλα βαίνουν καλώς. Τα παραμύθια της σιγοντάρουν τα εξωνημένα ΜΜΕ που ανήκουν στους πολιτικούς φίλους της που τσεπώνουν ευγνώμονες το δημόσιο χρήμα.

    Θα περίμενε κανείς ότι η διοίκηση της περιφέρειας Αττικής να κάνει ό,τι περνά από το χέρι της να απαλύνει την κατάντια των θυμάτων της λιτότητας και των μνημονίων. Η Αττική εξάλλου αφορά σχεδόν τον μισό πληθυσμό της χώρας, 4,5 εκατομμύρια κατοίκους. Αντί για αυτό η περιφέρεια συμπεριφέρεται σαν να αποτελεί κυβερνητική υπηρεσία πρόθυμη να εκτελέσει τις εντολές των κυβερνώντων, σαν να μην έχει εκλεγεί από τον λαό της Αττικής.

    Πως εκφράζεται αυτή η υποτέλεια σε πραγματικούς όρους; Από μια διάλυση όλων εκείνων των πραγμάτων που κάνουν τη ζωή των κατοίκων του λεκανοπεδίου αυτή που θα έπρεπε να είναι. Υπάρχει έλλειψη των βασικών υποδομών. Η Αττική καίγεται, η Αττική πνίγεται όχι λόγω της κλιματικής αλλαγής, που έμαθαν να πιπιλάνε σα βολική δικαιολογία αυτοί που την αρνιόνταν με μανία. Μπαζωμένα ρέματα, βουλωμένα φρεάτια, αυθαίρετη δόμηση, δάση που δεν έχουν καθαριστεί από εύφλεκτα υλικά, εναέρια ηλεκτρικά καλώδια, οικοπεδοφαγία, προκαλούν την κλιματική καταστροφή να γίνει ακόμα χειρότερη. Αυτοί δε που θρηνούν και οδύρονται για την κλιματική καταστροφή είναι συνάμα και οι χειρότεροι εχθροί του περιβάλλοντος.

    Οι κοινωνικές υπηρεσίες ξεχαρβαλώνονται, η σίτιση στα σχολεία είναι πλημμελής – παρόλο που τα παιδιά αποτελούν ένα μεγάλο ποσοστό των φτωχών που αριθμούν το 14% του πληθυσμού της Αττικής. Η ποιότητα ζωής ολοένα και χειροτερεύει. Τα σκουπίδια πνίγουν τον τόπο, ενώ η χωματερή της Φυλής παραμένει για δεκαετίες στη θέση της. Ενώ οι αστυνομικοί αυξάνονται και συμπεριφέρονται ως σερίφηδες οι κάτοικοι δεν εισπράττουν την παρουσία τους στη μείωση της εγκληματικότητας. Οι δημόσιοι χώροι, το πράσινο και τα πάρκα, αντί να είναι χώροι ανάσας και αναψυχής, ολοένα και υποβαθμίζονται, καταστρέφονται ή εξαφανίζονται είτε από την ανύπαρκτη συντήρηση είτε επειδή γίνονται βορά σε ιδιωτικά συμφέροντα. Το ίδιο χάλι αφορά και τις αθλητικές εγκαταστάσεις τον φυσικό χώρο άθλησης της νέας γενιάς. Το κυκλοφοριακό παραμένει ανεπίλυτο. Στις περισσότερες γειτονιές της Αττικής – αν δεν δώσεις έναν μισθό για ιδιωτικό πάρκινγκ – αν βρεις θέση να παρκάρεις θεωρείς ότι η τύχη σε ευνόησε.

    Η διοίκηση της περιφέρειας όμως δεν κάτι τίποτε για όλα αυτά ενώ θα μπορούσε. Παραμένει το μακρύ χέρι της κεντρικής εξουσίας. Εμφορείται από την ιδεολογία ότι το ιδιωτικό και η αγορά είναι το μόνο καλό και το δημόσιο και το αλληλέγγυο είναι το κακό. Οποιαδήποτε πρόσβαση σε δημόσια αγαθά πρέπει να διαμεσολαβείται από την αγορά. Αν δεν έχεις να πληρώσεις, δεν πρέπει να έχεις πρόσβαση. Τα δημόσια τα δίνουμε στους ιδιώτες που θα τα εκμεταλλευθούν για το συμφέρον τους. Κάποιοι – οι πλέον αφελείς και ευήθεις, ή οι ιδεολογικά πυροβολημένοι – ίσως τα πιστεύουν κιόλας.

    Η ιδεολογία βέβαια είναι εξαιρετικά βολική. Επιτρέπει να νομιμοποιηθεί το μεγάλο φαγοπότι μέσα από απευθείας αναθέσεις και αναπτυξιακές εταιρείες που λειτουργούν κάτω από ένα παχύ πέπλο διαχειριστικής αδιαφάνειας μακριά από τον έλεγχο των ψηφοφόρων στους οποίους η περιφέρεια είναι θεσμικά υπόλογη. Όταν όμως κάτι βρομάει χρειάζεσαι περισσότερα αρώματα. Χρήματα που θα έπρεπε να είχαν πάει σε έργα υποδομής – κατ’ εξοχήν ευθύνη της περιφέρειας – δαπανήθηκαν σε δημόσιες σχέσεις.

    Με βαθιά ψαλιδισμένους από τα μνημόνια προϋπολογισμούς, τη νύφη την πληρώνουν οι κάτοικοι, αλλά και οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στα έργα της περιφέρειας, είτε με περίεργες ευέλικτες συμβάσεις, είτε ως εργαζόμενοι των ιδιωτών που αναλαμβάνουν τα έργα με αδιαφανείς και μη ελεγχόμενους όρους εργασίας.

    Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα αγωνιστικό μέτωπο μέσα στην περιφέρεια και σε κάθε κοινωνικό και πολιτικό μετερίζι που θα παλέψει για μια Αττική της αλληλεγγύης που θα αποδοθεί στους κατοίκους της, με έργα υποδομής, αντιπλημμυρικά και αντιπυρικά, αντί για έργα βιτρίνας αμφίβολής αισθητικής, με τους δημόσιους χώρους προσπελάσιμους για αναψυχή στους κατοίκους της, με αθλητικές εγκαταστάσεις για τη νεολαία και όχι μόνο, με σίτιση των μαθητών που υποφέρουν από τη φτώχεια, με δημόσιο έλεγχο των οικονομικών και κοινωνική ευαισθησία για αυτούς που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους: τους μετανάστες, τις μειονότητες, την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+, τα κακοποιημένα ζώα και τα θύματα του φασισμού.

    Σας καλώ να στηρίξετε το συνδυασμό της Ανυπότακτης Αττικής και τη Μαριάνα Τσίχλη.

    (Ο Νίκος Θεοχαράκης είναι Υποψήφιος στον Βόρειο Τομέα, Ανυπότακτη Αττική, Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας ΕΚΠΑ, Υποψήφιος Βουλευτής ΜέΡΑ25)

    Αναδημοσίευση από https://www.ieidiseis.gr.

    Πόσο προετοιμασμένη θα ήταν η Περιφέρεια Αττικής για μια κακοκαιρία;

    Πόσο προετοιμασμένη θα ήταν η Περιφέρεια Αττικής για μια κακοκαιρία;

    September 18, 2023 in /

    Το φετινό καλοκαίρι – το 5ο καλοκαίρι της διακυβέρνησης Μητσοτάκη – υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να εξελίσσεται διαφορετικά. Έχουν προηγηθεί εθνικές εκλογές, υπάρχει ένα δεδομένο εκλογικό αποτέλεσμα που ανέδειξε τη Νέα Δημοκρατία ξανά Κυβέρνηση, και μαζί με αυτήν έβαλε στο Κοινοβούλιο επιπλέον 2 ακροδεξιά κόμματα (3 στο σύνολο), και ένα α-πολίτικο μόρφωμα, με την Αριστερά δυστυχώς να μην μπορεί να πείσει τις πλατιές μάζες για την πρόταση της. Αντί να συζητάμε για το πώς φτάσαμε στην επανεκλογή Μητσοτάκη και την ήττα της αντιπολίτευσης, με την αποχή σε πολύ υψηλά επίπεδα, παρά τα μαζικά κοινωνικά κινήματα του προηγούμενου διαστήματος. Το φετινό καλοκαίρι βομβαρδιζόμαστε από τραγικά γεγονότα. Πλημμύρες, πυρκαγιές, νεκροί, αλλά και δολοφονίες ανθρώπων για ένα εισιτήριο καραβιού.

    Αντικρίζοντας τις εικόνες από την κακοκαιρία στη Θεσσαλία, πλανάται ένα ερώτημα πάνω από τα συντρίμμια που άφησαν οι βροχές: Αν έριχνε αντίστοιχες ποσότητες νερού στην Αττική, θα ήταν προετοιμασμένος ο κρατικός μηχανισμός για να αντιμετωπίσει μια τέτοια κρίση;

    Οι δορυφόροι της Κυβέρνησης στην αυτοδιοίκηση, αναζητούν να μετακυλίσουν τις ευθύνες, για να αποποιηθούν τις δικές τους ευθύνες. Στην Αττική μετά από 4 χρόνια διοίκησης Πατούλη, αν ψάξουμε να βρούμε τα χρήματα που δαπανήθηκαν για αντιπλημμυρικά έργα, τη δασοπροστασία και την πολιτική προστασία, 3 χρόνια μετά την προηγούμενη μεγάλη κακοκαιρία του Ιανού που είχαμε θρηνήσει θύματα, και τις πυρκαγιές κάθε χρόνο στην Πάρνηθα, δεν υπάρχει καμία πραγματική ενίσχυση.

    Με αφορμή τις αυτοδιοικητικές εκλογές που έρχονται, αλλά κυρίως με βάση τα πρόσφατα γεγονότα στη Θεσσαλία, αλλά και αλλού. Οφείλουμε να ανοίξουμε μια συζήτηση ως προοδευτικοί πολίτες, για το αν αυτές οι εικόνες όπως οι φετινές θα είναι η κανονικότητα μας από εδώ και στο εξής. Στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές μας δίνεται μια σημαντική δυνατότητα που πρέπει να αξιοποιήσουμε. Μπορούμε να περιγράψουμε μια εναλλακτική πρόταση για την καθημερινότητα των πολιτών; Μπορούμε να εξηγήσουμε στους πολίτες, ότι αυτές οι σκηνές, όπως αυτές που ζήσαμε, δεν πρέπει να αποδεχτούμε ότι θα είναι η ζωή μας από εδώ και πέρα.

    Τα προηγούμενα 4 χρόνια στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, οι φωνές που έθεταν μια διαφορετική ατζέντα δυστυχώς ήταν ελάχιστες. Οι πολιτικές δυνάμεις που πάλευαν στις γειτονιές και στα κοινωνικά κινήματα δίπλα στους πολίτες, για τους πολίτες, ήταν ελάχιστες. Μια σημαντική παρουσία στο πρόσφατο Περιφερειακό Συμβούλιο ήταν η φωνή της Ανυπότακτης Αττικής. Η Ανυπότακτη Αττική είναι ένα περιφερειακό σχήμα που δημιουργήθηκε το 2019, όμως δεν εξαφανίστηκε από την καθημερινότητα των πόλεων της Αττικής, ήταν εκεί σε κάθε μικρή και μεγάλη κοινωνική διεκδίκηση.

    Σε αυτές τις περιφερειακές κάλπες, γίνεται μια προσπάθεια να πετύχουμε την καταγραφή μιας διαφορετικής πρότασης διοίκησης, βασισμένη σε 3 σημεία:

    • Περιφέρεια με πολιτική αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης
    • Περιφέρεια με αντιπυρική και αντιπλημμυρική θωράκιση, για να μη ζούμε από τύχη
    • Προστασία του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, του δημόσιου χώρου

    Οι εκλογές της 8ης Οκτώβρη θα διεξαχθούν κάτω από το αντιδημοκρατικό πλαίσιο του νόμου Βορίδη με το πλαφόν 3%. Ενός νόμου που ψηφίστηκε για να πετύχει τον αποκλεισμό δυνάμεων και φωνών της Αριστεράς. Αυτό το σχέδιο Μητσοτάκη-Βορίδη πρέπει να το αποτρέψουμε. Στο επόμενο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής πρέπει να ενισχυθούν οι δυνάμεις που προτείνουν μια εναλλακτική. Στις εκλογές της 8ης Οκτώβρη, η Ανυπότακτη Αττική ένα σχήμα που συγκεντρώνει ανθρώπους από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες και ιδεολογικές αναφορές, που συσπειρώνονται για να αγωνιστούν για τα δικαιώματα, τις ανάγκες και τις αγωνίες των κατοίκων της Αττικής. Στηρίζουμε την Ανυπότακτη Αττική για να ακουστεί η φωνή των κατοίκων, ψηφίζουμε Ανυπότακτη Αττική για να υπάρχει μια εναλλακτική Αριστερή πρόταση στο δημόσιο διάλογο και στο Περιφερειακό Συμβούλιο.

     

    Του Θωμά Αχταρίδη,

    Υποψήφιου Περιφερειακού Σύμβουλου Κεντρικού Τομέα Αθηνών, με την Ανυπότακτη Αττική

    (Αναδημοσίευση από την κυριακάτικη εφημερίδα Κόντρα, 17 Σεπτεμβρίου 2023)

    Η … «συμμόρφωση» της τροπολογίας Βορίδη για τις Οικονομικές Επιτροπές και Επιτροπές Ποιότητας Ζωής είναι προσβολή στη νοημοσύνη μας.

    Η … «συμμόρφωση» της τροπολογίας Βορίδη για τις Οικονομικές Επιτροπές και Επιτροπές Ποιότητας Ζωής είναι προσβολή στη νοημοσύνη μας.

    January 17, 2023 in / /

    Πλατιά συμμαχία των δυνάμεων της αριστεράς για να ανακοπεί η νεοφιλελεύθερη επέλαση στην αυτοδιοίκηση.

    Το 2019, με μία από τις πρώτες νομοθετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη, έγινε ένα τεράστιο πραξικόπημα στη λειτουργία των δήμων και των περιφερειών. Για να αντιμετωπιστεί ο δήθεν κίνδυνος ακυβερνησίας των ΟΤΑ, τροποποιήθηκε, πριν καν εγκατασταθούν οι νέες δημοτικές και περιφερειακές αρχές που προέκυψαν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019, η σύσταση των Οικονομικών Επιτροπών και των Επιτροπών Ποιότητας Ζωής των δήμων και των Οικονομικών Επιτροπών των Περιφερειών, ενώ, ήδη από τότε και, σταδιακά, ολοένα και περισσότερο, μεταφέρθηκαν αρμοδιότητες από τα δημοκρατικά εκλεγμένα συμβούλια στις επιτροπές αυτές.

    Ως προς τη σύσταση των Επιτροπών, οι ρυθμίσεις αυτές, που έγιναν γνωστές ως «νόμοι Θεοδωρικάκου», προέβλεπαν αφενός την μείωση των μελών τους και, αφ’ ετέρου, την εκλογή τους με τρόπο ώστε πλειοψηφία σε αυτές να αποτελεί πάντα η διοικούσα παράταξη, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των εκλογών. Η εξασφάλιση αυτή προέκυψε με την πρόβλεψη ότι, με διάφορους τρόπους, ανεξαρτήτως εκλογικής διαδικασίας για την ανάδειξη των μελών των επιτροπών, η διοικούσα παράταξη θα έχει πάντα στις επιτροπές τόσα μέλη όσα απαιτούνται για να πλειοψηφεί.  Έτσι, προέκυψε το «παράδοξο», όργανα με σημαντικές αποφασιστικές αρμοδιότητες, να εκλέγονται με μία διαδικασία που νοθεύει ουσιαστικά το αποτέλεσμα των εκλογών και παραβιάζει την ψήφο και τη βούληση των πολιτών. Επειδή όμως φάνηκε ότι η «απλή» συγκρότηση των Επιτροπών με αντιδημοκρατικό τρόπο δεν αρκούσε για την διαχείριση των δήμων και των περιφερειών με τους όρους που επιθυμούσε η κυβέρνηση και οι προσκείμενοι σε αυτήν δήμαρχοι και περιφερειάρχες, μεταφέρθηκε ένα τεράστιο εύρος πολύ σημαντικών αρμοδιοτήτων στις επιτροπές, με αποτέλεσμα αυτές να αποφασίζουν για το σύνολο σχεδόν των κρίσιμων ζητημάτων και τα δημοκρατικά εκλεγμένα συμβούλια να καταστούν διακοσμητικά όργανα, αποψιλωμένα από αρμοδιότητες.

    Η πλειοψηφία των παρατάξεων της αντιπολίτευσης αντιτάχθηκε σε αυτήν την εξέλιξη ήδη από την αρχή, καταγγέλλοντας ως αντιδημοκρατικούς και πραξικοπηματικούς τους νόμους Θεοδωρικάκου που ακύρωναν επί της ουσίας τη βούληση των πολιτών. Μετά από χρόνια και προς το τέλος της θητείας των αυτοδιοικητικών οργάνων, εκδόθηκε τον Δεκέμβριο η υπ’ αριθμ. 2377/2022 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποτελεί κόλαφο για τις επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

    Όπως αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην απόφαση:

    «(Ο νόμος Θεοδωρικάκου), αφ’ ενός μετέβαλε τον τρόπο συγκροτήσεως της Οικονομικής Επιτροπής και της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι σε αυτές η πλειοψηφία θα ανήκει στην παράταξη με την οποία εξελέγη ο Δήμαρχος, αφ’ ετέρου προέβη σε μεταφορά αρμοδιοτήτων το μεν προς την Οικονομική Επιτροπή, προς την οποία μεταβιβάσθηκαν αποφασιστικές αρμοδιότητες σημαντικού οικονομικού αντικειμένου, το δε προς την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής. Οι μεταβιβαζόμενες αρμοδιότητες μέχρι τότε ανήκαν στο άμεσα εκλεγόμενο συλλογικό όργανο διοίκησης των δήμων, το δημοτικό συμβούλιο, το οποίο, έχει το γενικό τεκμήριο αρμοδιότητας για τα θέματα που αφορούν τον Δήμο. Σε αυτό δε το συλλογικό όργανο η παράταξη με την οποία εξελέγη ο Δήμαρχος ενδέχεται να μην έχει την πλειοψηφία, λόγω της συγκροτήσεώς του με βάση το σύστημα της απλής αναλογικής. Συνεπώς, ο νομοθέτης απέβλεψε στη μεταφορά ορισμένων εκ των εξ ορισμού σημαντικών αρμοδιοτήτων του δημοτικού συμβουλίου σε άλλα έμμεσα συλλογικά όργανα του Δήμου, με παράλληλη μεταβολή του τρόπου συγκροτήσεως των τελευταίων, προκειμένου να εξασφαλίσει σε αυτά την πλειοψηφία της παρατάξεως με την οποία εξελέγη ο Δήμαρχος. Υπό τα δεδομένα αυτά, οι ρυθμίσεις αυτές συνέχονται μεταξύ τους ως ενιαίο σύνολο, αποβλέπουν στον ίδιο σκοπό και επεμβαίνουν τόσο στη συγκρότηση των έμμεσων αυτών συλλογικών οργάνων του Δήμου όσο και στη λειτουργία, υπό τη συγκρότηση αυτή, των ανωτέρω οργάνων κατά την άσκηση των ανατεθειμένων σε αυτά νέων, σημαντικού χαρακτήρα, αρμοδιοτήτων. Με τη νομοθετική αυτή μεταβολή, η οποία έλαβε χώρα αμέσως μετά τη διεξαγωγή των εκλογών και μάλιστα σε χρόνο κατά τον οποίο είχαν ήδη εξαχθεί τα εκλογικά αποτελέσματα, μεταβλήθηκε εκ των υστέρων το πλαίσιο ασκήσεως του κατοχυρούμενου στο Σύνταγμα δικαιώματος εκλογής των αρχών των Ο.Τ.Α..

    Για τους λόγους αυτούς, οι προαναφερθείσες ρυθμίσεις, έρχονται σε αντίθεση με τις διατάξεις των άρθρων 5 (παρ. 1), 52 και 102 (παρ. 2) του Συντάγματος».

    Ως προς τη λειτουργία των Επιτροπών μετά την έκδοση της εν λόγω απόφασης, αυτή είναι σαφής:

    «Οι ρυθμίσεις αυτές, οι οποίες, κατά τη βούληση του νομοθέτη, συνέχονται μεταξύ τους ως ενιαίο σύνολο και δεν μπορούν να εφαρμοσθούν αυτοτελώς, πρέπει να παραμερισθούν στο σύνολό τους ως αντισυνταγματικές και να εφαρμοσθούν κατά τη συγκρότηση των εν λόγω δημοτικών επιτροπών οι προϋφιστάμενες αυτών διατάξεις».

    Το Συμβούλιο της Επικρατείας, με την απόφαση αυτή, με την οποία υποχρεούται να συμμορφωθεί τόσο η κυβέρνηση, όσο και οι ΟΤΑ, δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας: οι επιτροπές πρέπει να συγκροτηθούν εκ νέου, με βάση τις διατάξεις του Κλεισθένη, που ίσχυαν πριν τους «νόμους Θεοδωρικάκου», δηλαδή με περισσότερα μέλη και χωρίς την ενίσχυση της διοικούσας παράταξης και την εκ του νόμου εξασφάλιση της πλειοψηφίας της. Προχωρά δε και ένα βήμα παραπάνω, κρίνοντας ότι η απόφαση θα έχει ισχύ από την 1η Δεκεμβρίου 2022. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι η συγκρότηση των επιτροπών, από την 1η Δεκεμβρίου θεωρείται μη νόμιμη και συνεπώς οι αποφάσεις των οργάνων αυτών είναι ακυρωτέες, καθώς έχουν ληφθεί από όργανο που δεν έχει νόμιμη σύνθεση. Αντίστοιχα, μη νόμιμες και ακυρωτέες είναι οι αποφάσεις των οργάνων αυτών διότι έχουν ληφθεί επί ζητημάτων που δεν εντάσσονταν στις αρμοδιότητές τους με βάση τον Κλεισθένη. Επομένως, ήδη από την 1η Δεκεμβρίου, οι αποφάσεις των επιτροπών και, κατ’ επέκταση, η λειτουργία των δήμων και των περιφερειών είναι στον αέρα.

    Σε συνέχεια της εξέλιξης αυτής και μετά από αλλεπάλληλες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης διά του Υπουργού Εσωτερικών, Μ. Βορίδη, ότι η κυβέρνηση «σέβεται τις δικαστικές αποφάσεις» και θα εφαρμοσθούν τα οριζόμενα στην απόφαση του ΣτΕ μέσω νέας νομοθετικής ρύθμισης που θα κατατεθεί υπό τη μορφή της τροπολογίας στη Βουλή, η πολυαναμενόμενη τροπολογία Βορίδη κατατέθηκε στις 17 Ιανουαρίου. Φυσικά, καμία τροπολογία δεν χρειαζόταν, αφού η απόφαση είχε ήδη δώσει την απαιτούμενη λύση, δηλαδή την εφαρμογή των διατάξεων του Κλεισθένη, χωρίς καμία νέα νομοθετική πρωτοβουλία.

    Η τροπολογία Βορίδη, όπως κατατέθηκε στη Βουλή, δεν είναι τίποτε άλλο παρά κοροϊδία, προσβολή της νοημοσύνης αιρετών και πολιτών, με την οποία επιστρέφουν μεν κάποιες από τις αφαιρεθείσες αρμοδιότητες στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια (και μάλιστα όχι όλες), ωστόσο τίποτα απολύτως δεν αλλάζει στη συγκρότηση των επιτροπών. Έτσι, οι επιτροπές θα παραμείνουν ως έχουν, με μοναδική αλλαγή ότι η θητεία τους γίνεται ετήσια από διετής και μάλιστα θα αλλάξει από την 1-1-2024, δηλαδή όταν θα έχουν εγκατασταθεί οι νέες δημοτικές και περιφερειακές αρχές που θα προκύψουν από τις εκλογές του Οκτωβρίου. Με την τροπολογία αυτή, ο υπουργός καλεί τη βουλή να νομοθετήσει αντισυνταγματικές διατάξεις (που έχουν ήδη κριθεί ως τέτοιες από το ακυρωτικό δικαστήριο) και αρνείται ρητά να συμμορφωθεί με την απόφαση του ΣτΕ, παρότι καλά γνωρίζει ότι η συμμόρφωση στις δικαστικές αποφάσεις αποτελεί ρητή υποχρέωση της διοίκησης. Ίσως είναι η πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία που, με τόσο ρητό και κατηγορηματικό τρόπο, η διοίκηση, και μάλιστα σε κορυφαίο επίπεδο, παραβιάζει τόσο κατάφωρα και με τόσο προφανή τρόπο το Σύνταγμα και τις δικαστικές αποφάσεις.

    Η τροπολογία Βορίδη αντανακλά την πολιτική λογική μίας κυβέρνησης, η οποία έχει ως βασική γραμμή τον αυταρχισμό και την κατάλυση κάθε έννοιας δημοκρατίας. Και, προφανώς, μία κυβέρνηση που δεν διστάζει να επενδύει συνεχώς και με κάθε τρόπο στην καταστολή, να λειτουργεί με όρους διαρκούς εκτροπής, να στήνει εκτεταμένα δίκτυα υποκλοπών που παρακολουθούν πολιτικά πρόσωπα, επιχειρηματίες, ακόμα και τον Α-ΓΕΕΘΑ, που, παρά τις αποκαλύψεις συνεχίζει ακάθεκτη στην ίδια πορεία, που επιχειρεί – η ίδια ή μέσω «αντιπροσώπων» – να φιμώσει ακόμα και Ανεξάρτητες Αρχές απειλώντας με ποινικές διώξεις, δεν θα δίσταζε να λειτουργήσει με τον τρόπο αυτόν. Πέρα από όλα τα άλλα, η ψήφιση και εφαρμογή της τροπολογίας αυτής αφήνει έκθετη την αυτοδιοίκηση και τις αποφάσεις των οργάνων της, δεδομένου ότι παραμένει ορθάνοιχτη η οδός της ακύρωσης των αποφάσεων των επιτροπών, αφού αυτές θα συνεχίζουν να λαμβάνονται από όργανα με μη νόμιμη συγκρότηση.

    Η επιμονή σε αντιδημοκρατικές και αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις δεν είναι τυχαία, ούτε οφείλεται στον υποτιθέμενο κίνδυνο ακυβερνησίας των ΟΤΑ. Είναι συνειδητή επιλογή, ώστε να καθίσταται από δύσκολος έως αδύνατος ο έλεγχος των παρατάξεων της διοίκησης από την αντιπολίτευση. Οδηγεί και διευκολύνει την εφαρμογή μίας πολιτικής που επιβάλει την νεοφιλελεύθερη επέλαση στους δήμους και τις περιφέρειες, η οποία καταλήγει στην ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών δήμων και περιφερειών, στην μετατόπιση του βάρους στους πολίτες με κάθε λογής χαράτσια, στην αντιπεριβαλλοντική πολιτική. Καταλήγει εν τέλει σε μία αυτοδιοίκηση που είναι μονίμως και απολύτως απούσα από όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η τεράστια πλειοψηφία της κοινωνίας που ωθείται στη φτωχοποίηση για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα επιχειρηματιών, εργολάβων και κάθε λογής «ημετέρων» της κυβέρνησης και των διοικήσεων δήμων και περιφερειών. Επιπλέον, οδηγεί σε μία λειτουργία πλήρως αδιαφανή και ανεξέλεγκτη, όπου, σχεδόν καθημερινά, τίθενται ζητήματα κατασπατάλησης τεράστιων πόρων, με – τουλάχιστον – αμφιλεγόμενους όρους, για την εξυπηρέτηση κάθε λογής συμφερόντων.

    Η αντιπολίτευση και ιδιαίτερα οι παρατάξεις της αριστεράς στην αυτοδιοίκηση πρέπει να αντισταθούν και να υψώσουν ανάστημα σε αυτή την άνευ προηγουμένου μεθόδευση.

    Να απορρίψουν και να καταδικάσουν την τροπολογία Βορίδη, αλλά και να πιέσουν για την καταψήφισή της. Επιπλέον, είτε ψηφιστεί είτε όχι η απαράδεκτη αυτή ρύθμιση, θα πρέπει από κοινού να ζητήσουν την εκ νέου συγκρότηση των επιτροπών με βάση τις διατάξεις του Κλεισθένη.

    Η τροπολογία Βορίδη δείχνει για μια ακόμα φορά τις προθέσεις της κυβέρνησης για την αυτοδιοίκηση. Μια αυτοδιοίκηση που, με τον τρόπο εκλογής των συμβουλίων μέσω του νέου νόμου Βορίδη, θα αποκλείει τις πολιτικές εκφράσεις της αριστεράς και τη φωνή των κινημάτων από τα συμβούλια, θα διαμορφώνει συλλογικά όργανα υπό τον απόλυτο κυβερνητικό έλεγχο, για να εφαρμοστούν πολιτικές εξαθλίωσης των πολιτών, με την αυτοδιοίκηση συνένοχο και συμμέτοχο. Μια αυτοδιοίκηση που θα δέχεται αδιαμαρτύρητα τον συνεχή περιορισμό των πόρων της, την οριστική κλοπή των παρακρατηθέντων, τον διαρκή περιορισμό των ΚΑΠ και θα στρέφεται στα χαράτσια σε βάρος των πολιτών και τη διαρκή ιδιωτικοποίηση. Μια αυτοδιοίκηση που θα προωθεί απαρέγκλιτα τις αντιπεριβαλλοντικές πολιτικές και την παράδοση του περιβάλλοντος βορά στα σχέδια των επιχειρηματιών και των μεγάλων συμφερόντων.

    Σε αυτή την πολιτική δεν μπορούν να βάλουν φραγμό δυνάμεις που έχουν υπηρετήσει και εξακολουθούν να υπηρετούν την ίδια πολιτική, που, ως διοίκηση αλλά και ακόμα και ως αντιπολίτευση, έχουν συμπράξει στις κάθε είδους νεοφιλελεύθερες επιλογές των προσκείμενων στη ΝΔ διοικήσεων δήμων και περιφερειών. Δυνάμεις που έχουν σπεύσει να δεσμευθούν ότι δεν τίθεται θέμα επαναφοράς της έστω και κουτσουρεμένης απλής αναλογικής του Κλεισθένη.

    Για την αριστερά στην αυτοδιοίκηση, τίθενται ιστορικές ευθύνες. Ή θα συνεργαστεί στις κινηματικές και πολιτικές μάχες στα συμβούλια, αλλά και στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, ή, με τη στάση της, θα επιτρέψει την αποκρυστάλλωση ενός αντιδραστικού, ασφυκτικού συσχετισμού την επαύριο των εκλογών. Ή θα ενισχύσει τη δυνατότητα να εκφράζεται στην αυτοδιοίκηση η φωνή των κινημάτων και τα συμφέροντα της πλειοψηφίας της κοινωνίας, ή, επικαλούμενη διαφωνίες που δεν έχουν καμία σχέση με τα πραγματικά, άμεσα προβλήματα των πολιτών, θα συνεχίσει στο δρόμο της πολυδιάσπασης.

    Η εμπειρία μίας σχεδόν τετραετίας στα συμβούλια του πρώτου και του δεύτερου βαθμού, έχει δείξει ότι, στην πράξη, οι παρατάξεις της αριστεράς έχουν κρατήσει κοινή στάση και έχουν πάρει κοινές πρωτοβουλίες στο σύνολο σχεδόν των κρίσιμων ζητημάτων. Η στάση αυτή είναι η επαρκής βάση για να επιτευχθούν πλατιές συνεργασίες, ώστε να χτιστούν οι απαραίτητες ισχυρές, κινηματικές αντιπολιτεύσεις.

    της Μαριάνας Τσίχλη, Περιφερειακής Συμβούλου Αττικής, επικεφαλής της παράταξης «ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΑΤΤΙΚΗ»

    Ενωτικός Αγώνας για να αποσυρθεί το Ν/Σ «Εκγυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας»

    Ενωτικός Αγώνας για να αποσυρθεί το Ν/Σ «Εκγυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας»

    May 2, 2020 in /

    Aναδημοσιεύουμε άρθρο των Δημήτρη Πετρόπουλου, μέλους Α/ΤΕΕ και Προέδρου ΔΣ ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ και Ελένης Μπούκη, μέλους ΔΕ ΤΕΕ για το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο που επιχειρεί να ψηφίσει η κυβέρνηση εν μέσω πανδημίας.

    Ενωτικός Αγώνας για να αποσυρθεί το Ν/Σ «Εκγυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας»

    Το προς συζήτηση Ν/Σ «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών 2018/844 και 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και λοιπές διατάξεις», που την περασμένη βδομάδα κατατέθηκε στη Βουλή εν μέσω πανδημίας και μέτρων καραντίνας αποτελεί μια μείζονα αντιπεριβαλλοντική τομή σε σχέση με όλα τα μέχρι σήμερα ισχύοντα. Αποτελεί συνέχεια σε όλα τα επίπεδα του Νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης «Επενδύω στην Ελλάδα» μια που διαπνέεται από την ίδια ακριβώς φιλοσοφία – της με κάθε κόστος εκχώρησης δικαιωμάτων, και φυσικού περιβάλλοντος στο κεφάλαιο για να προχωρήσει απρόσκοπτα στην κερδοφορία του. Και φυσικά δε θα περιοριστεί σε αυτό. Σύντομα θα συνοδευθεί και από νέο Σχέδιο Νόμου για τη Χωροταξία και τη Δόμηση με πρόσθετες πολεοδομικές και χωροταξικές διευκολύνσεις ώστε παραλίες, ρέματα, βουνά, αλλά και οι πόλεις να δοθούν βορά στο κεφάλαιο και ειδικά στο Τουριστικό.

    Ενδεικτικό είναι ότι το αφήγημα της ανάπτυξης που προέβαλαν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις ως διέξοδο από την κρίση, συνδεόταν σχεδόν αποκλειστικά με την τουριστικοποίηση και την υπερεκμετάλλευση του χώρου και του φυσικού πλούτου. Αυτή η κατεύθυνση ωστόσο, δείχνει ήδη τα όρια της όσον αφορά στην σχέση που υπάρχει με τις υγεονομικές κρίσεις, όσο και στις τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις που θα υπάρξουν το επόμενο διάστημα σε βάρος των εργαζόμενων στρωμάτων. Η ανάπτυξη της πανδημίας που βιώνουμε σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την ανταγωνιστική σχέση που αναπτύσσει ο σύγχρονος καπιταλισμός με το περιβάλλον, όπως ενδεικτικά το μοντέλο ανάπτυξης του αγροτοβιομηχανικού συμπλέγματος, το οποίο εξαλείφει με ραγδαίο τρόπο τα ενδιαιτήματα της άγριας ζωής, αλλά και την υπερεντατική εκμετάλλευση και την μαζική κτηνοτροφία με επιδεινούμενες συνθήκες υγιεινής. Αλλά αναδεικνύει και τις αντιφάσεις του νεοφιλελευθερισμού και όλων των ιδεολογημάτων για τον ρυθμιστικό ρόλο της αγοράς και την βελτιωμένη παραγωγικότητα του ιδιωτικού έναντι του δημοσίου τομέα. Σε συνθήκες κρίσης αποδείχθηκε ότι η κρατική παρέμβαση εγγυάται εν μέρει την συνέχιση στοιχειωδών κοινωνικών λειτουργιών, σε αντίθεση με το μύθο ότι «θα τα ρυθμίσει η αγορά».

    Η τελική μορφή του αντιπεριβαλλοντικού Νομοσχεδίου διαφέρει ριζικά σε σχέση με αυτή που αναρτήθηκε το Μάρτη προς διαβούλευση μια και τα μισά άρθρα του (64) δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ στη σύντομη φάση της διαβούλευσης. Η δε συγκυρία επίσπευσης της «συζήτησης» και ψήφισης του εν μέσω πανδημίας έχει μια ειδική πρόσθετη σημασία, καθώς αναδεικνύει πως το κεφάλαιο και η κυβέρνηση βρίσκουν ως τεράστια ευκαιρία την υγειονομική κρίση, ώστε να επιβάλλουν την αναδιάρθρωση του δημόσιου χώρου.

    Η δε διαβούλευση των Φορέων ήταν χαρακτηριστική. Οι εκπρόσωποι του Κεφαλαίου (ΣΕΒ, ΣΜΕ, Επιχειρήσεις Α/Γ και Φ/Β) και των Επιμελητηρίων (ΤΕΕ, ΓΕΩΤΕΕ, ΚΕΔΕ)  ήταν αναφανδόν υπέρ του Νομοσχεδίου και πίεζαν για ακόμα πιο αντιδραστικές αλλαγές (πχ τάχθηκαν κατά του αποκλεισμού εξορυκτικών δραστηριοτήτων από τους πυρήνες προστατευόμενων περιοχών, ζήτησαν την εξαίρεση των χορτολιβαδικών εκτάσεων από τους δασικούς χάρτες, πρότειναν να τεθεί προθεσμία αυστηρή 60 ημερών στην αρχαιολογική υπηρεσία για την υπόδειξη τρόπου συνέχισης των εργασιών σε μια επένδυση, να μην αποκλείονται οι εξορυκτικές δραστηριότητες από τους πυρήνες των προστατευόμενων περιοχών, να θεωρούνται οριστικές οι αποφάσεις των ιδιωτών που τυχόν θα χρησιμοποιηθούν κατά τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, δηλαδή να μην μπορεί… η δημόσια αδειοδοτική αρχή να τροποποιήσει τις εισηγήσεις τους!). Αντίθετα οι εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων (WWF, Greenpeace, 130 περιβαλλοντικές οργανώσεις) και εργαζομένων (Δασολόγοι, ΕΜΔΥΔΑΣ) ήταν αρνητικοί.

    Παρουσιάζοντας συνοπτικά το πλήθος των ρυθμίσεων που περιλαμβάνουν τα 130 άρθρα του αυτά χωρίζονται στις παρακάτω μεγάλες κατηγορίες:

    • Κεφάλαιο Α («Απλοποίηση Περιβαλλοντικής αδειοδότησης»): Όλο το Νομοσχέδιο αντιμετωπίζει τις διαδικασίες Περιβαλλοντικού Ελέγχου και της Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης σαν βαρίδι που πρέπει να το ξεφορτωθεί το κράτος. Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Υπουργός ΥΠΕΝ στο Αθην. Πρακτορείο Ειδήσεων στις 26.4.20, αναφέρει: «.. Δεν είναι δυνατόν η Δημόσια Διοίκηση να αδιαφορεί για την επενδυτική διαδικασία στη χώρα, τη μόνη διαδικασία που μπορεί να δημιουργήσει δουλειές και ανάπτυξη στον τόπο. Αν είναι αντίθετη η Διοίκηση σε μια αδειοδότηση ας το πει!..». Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν Περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις των 6 και 8 χρόνων, προφανώς ο Υπουργός αναφέρθηκε σε συνεχιζόμενες διαδικασίες, Τροποποιήσεις, Ανανεώσεις και σύνθετα έργα με πολλές συνοδές δραστηριότητες. Όπως πολύ σωστά ανέφερε η εκπρόσωπος της WWF στην ακρόαση φορέων «Την τελευταία δεκαετία η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης δέχεται ανηλεή σφυροκόπηση, με δικαιολογία την απλοποίηση των διαδικασιών. Η δική μας εμπειρία δείχνει ότι τα έργα για τα οποία καθυστερεί η αδειοδότηση έχουν πρόβλημα: ή έχουν ελλιπείς μελέτες ή ζητούν χωροθέτηση κάπου που δεν επιτρέπεται», ανέφερε, παραθέτοντας πρόσφατα παραδείγματα αδειοδότησης βαρέων βιομηχανικών δραστηριοτήτων εντός ή εκτός Natura μέσα σε λίγους μήνες.».

    Επίσης επεκτείνεται η ισχύς της περιβαλλοντικής άδειας από 10 σε 15 χρόνια, σε αντίθεση με τις σύγχρονες πρακτικές που απαιτούν τακτικότερο έλεγχο τους ιδιαίτερα ως προς τις σωρευτικές επιπτώσεις, ώστε να λαμβάνουν υπόψη τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας που αφορά τον εκσυγχρονισμό, την κλιματική κρίση και κάθε άλλο παράγοντα επηρεάζει τους περιβαλλοντικούς δείκτες για την προστασία του περιβάλλοντος (ISO, πιστοποιητικά κλπ). Ειδικά στην περίπτωση έργων με σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, η διάρκεια ΑΕΠΟ δεν θα έπρεπε να αυξηθεί αλλά, να μειωθεί ριζικά αλλά και να εντατικοποιηθούν οι έλεγχοι τήρησης των όρων. Έχει ενδιαφέρον η τοποθέτηση του Συνηγόρου του Πολίτη, στην ακρόαση  φορέων όπου σημείωσε «ότι η επέκταση της ισχύος της περιβαλλοντικής αδειοδότησης (ΑΕΠΟ) από τα 10 στα 15 χρόνια ενδεχομένως να είναι αντισυνταγματική» Στη «Συλλογή γνωμοδοτήσεων από τους αρμόδιους δημόσιους φορείς και υπηρεσίες…», ο χρόνος μειώνεται από 45 μέρες σε 30 μέρες, μειώνοντας τις μέρες διαβούλευσης, μειώνεται και η δυνατότητα συμμετοχής της ενδιαφερόμενης τοπικής κοινωνίας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων καθώς δεν θα υπάρχει χρόνος ούτε για την ενημέρωσή της. Την ίδια στόχευση έχει και η αναφορά ότι «η μη απάντηση φορέων πρέπει να θεωρείται ως θετική γνωμοδότηση κατά το νόμο». Αυτό δεν βοηθάει ούτε τις Υπηρεσίες που καλούνται να γνωμοδοτήσουν, ούτε το περιβάλλον, ούτε τις τοπικές κοινωνίες.  Αντίστοιχα περιορίζει τους χρόνους ανανέωσης και τροποποίησης των ΑΕΠΟ όπου ειδικά στις τροποποιήσεις (μια πιο σύνθετη εργασία όπου ελέγχεται «ο ουσιώδης ή μη χαρακτήρας μίας μεταβολής περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη λειτουργία έργου ή δραστηριότητας») οι 3 ημέρες δεν επαρκούν ούτε για τη γραφειοκρατία έγκρισης κίνησης εκτός έδρας για επί τόπου έλεγχο του έργου! Ενώ μειώνει και τα περιεχόμενα του Φακέλου αδειοδότησης με αποτέλεσμα να λείπουν απαιτούμενες για την αδειοδότηση πληροφορίες.

    Βασικό σημείο είναι ότι, ανατίθεται όλη ή τμήμα της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης (μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων,  διατύπωση περιβαλλοντικών όρων κλπ) σε ιδιώτες αξιολογητές, περιορίζοντας την όποια διαφάνεια και την όποια αντικειμενική εποπτεία του Δημόσιου Τομέα, της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος. Στο σημείο αυτό το υπουργείο προχώρησε σε μια μικρή διόρθωση σε σχέση με την αρχικά ακραία πρόβλεψη, όπου ο ιδιώτης θα ήταν επιλογή του επενδυτή αλλά και θα πληρωνόταν και από αυτόν!!! Τώρα ο ιδιώτης ελεγκτής δεν θα επιλέγεται από την εταιρεία που θέλει να αδειοδοτηθεί αλλά από το ΥΠΕΝ με κλήρωση(;) (σε ένα μητρώο) και δεν θα πληρώνεται απευθείας από την εταιρεία, αλλά μέσω του υπουργείου. Η αξιολόγηση των γνωμοδοτήσεων που κατατίθενται παραμένει κατά βάση στο ΥΠΕΝ όπως και οι ποινικές ευθύνες στους Υπαλλήλους! Φυσικά η υποκατάσταση των μόνιμων υπαλλήλων, από ιδιώτες, κάθε άλλο παρά εξασφαλίζει εγκυρότητα στη διαδικασία μια και τα πολλαπλά φαινόμενα αλληλεξαρτήσεων μεταξύ επενδυτή και ελεγκτή δεν αντιμετωπίζονται. Η κεντρική ιδέα και εδώ είναι δώστε τα όλα σε ιδιώτες απαξιώνοντας τις γνώσεις και την εμπειρία των υποστελεχωμένων  (άνω του 40% κενές οργανικές θέσεις), χωρίς σύγχρονα μέσα και γερασμένων (70% άνω των 50 ετών χωρίς καμία ανανέωση υπαλλήλων) Δημόσιων Υπηρεσιών, ώστε οι αποφάσεις να παίρνονται εύκολα, γρήγορα και απορροφητικά. Γιατί είναι βασικό στοιχείο μιας πολιτικής με επίκεντρο το περιβάλλον και τα κοινωνικά δικαιώματα το να μπορεί να πει και δια μέσου του κράτους να πει Όχι σε επενδύσεις ή να μπορεί να επιβάλλει αυστηρούς περιοριστικούς όρους όπου κρίνει, αλλά και να ελέγχει ότι τηρούνται.

    Τέλος αναφέρεται ότι με το παρόν, «κατά την έκδοση των ΑΕΠΟ ή την υπαγωγή σε ΠΠΔ έργου ή δραστηριότητας, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των εκτάσεων κατασκευής δεν εμπίπτει στον έλεγχο της αρμόδιας περιβαλλοντικής αρχής». Δηλαδή, η περιβαλλοντική αρχή δεν θα έχει αρμοδιότητα ελέγχου του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της έκτασης στην οποία θα πραγματοποιηθεί η υπό αδειοδότηση επένδυση. Έχει αποδειχτεί ότι οι μεγάλες καταστροφές με ανθρώπινες απώλειες οφείλονταν σε καταπατήσεις και γενικά σε προβλήματα που είχαν σχέση με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της επένδυσης λόγω «χαλαρής» σχετικής Νομοθεσίας. Μέχρι σήμερα το Δημόσιο είχε προστατευθεί από αρκετές κακοτοπιές (λ.χ. διακατεχόμενες εκτάσεις) χάρη στην πρόβλεψη αυτή.

    Στη διαδικασία αδειοδότησης των ΑΠΕ προστέθηκε: ότι οι «περιοχές αποκλεισμού» (αυτές δηλαδή στις οποίες δεν επιτρέπονται οι ΑΠΕ) λαμβάνονται υπόψη μόνο εφόσον έχουν οριοθετηθεί κατά συγκεκριμένο τρόπο και η οριοθέτηση έχει αναρτηθεί στο γεωπληροφοριακό σύστημα του φορέα αδειοδότησης. Τέτοια πληροφορία είναι αμφίβολο αν υπάρχει διαθέσιμη με αυτό τον τρόπο στο υπουργείο Περιβάλλοντος για τις προστατευόμενες περιοχές, τη γη υψηλής παραγωγικότητας κλπ, επομένως πρόκειται για έμμεση «παράκαμψη» των απαγορεύσεων. Φυσικά ο τρόπος επιτάχυνσης της αδειοδότησης έργων ΑΠΕ, εγκυμονεί κινδύνους  για τα έργα κατηγορίας Α να χωροθετηθούν σε περιοχές NATURA 2000 (τι να κάνουμε είπε ο εκπρόσωπος της ΕΛΕΤΑΕΝ στα βουνά που φυσάει είναι NATURA). Έλα όμως που δεν μπορεί να ζητούν εκπτώσεις από τη νομοθεσία οι εταιρείες ΑΠΕ. Ακόμα και τα αιολικά πάρκα μπορεί να έχουν πολύ βαρύ περιβαλλοντικό αποτύπωμα όπως αποδεικνύεται καθημερινά από τις Βιομηχανικού τύπου εγκαταστάσεις που φυτρώνουν σε όλα τα βουνά. Αντίστοιχες διευκολύνσεις και εδώ στις Βιομηχανικές ΑΠΕ με περιορισμό της διαβούλευσης και απουσία ελέγχων στο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Γενικά το Ν/Σ καταργεί την ουσία της προστασίας των περιοχών Natura 2000 και προωθεί ακόμα και μεταλλευτικές δραστηριότητες και εξορύξεις υδρογονανθράκων σε περιοχές προστασίας της φύσης. Ορίζει  χρήσεις γης που τις καθιστούν επέκταση του αστικού χώρου,  καθορίζοντας 4 κλιμακούμενες ζώνες προστασίας  και δίνοντας έτσι τη δυνατότητα βαρέων επενδυτικών δραστηριοτήτων (πχ εξορύξεις), τουριστικής/εμπορευματικής «αξιοποίησής» τους και δημιουργίας μη αναγκαίων υποδομών μέσα σε αυτές (δρόμων, κτιρίων κλπ) .

    • Όσον αφορά στο Κεφάλαιο Γ για τη Διαχείριση προστατευόμενων περιοχών έχουμε τη συγχώνευση των πολύπαθων Φορέων Διαχείρισης σε μία ακόμη υδροκέφαλη Δομή στο ΥΠΕΝ. Τα πολλαπλά προβλήματα των Φορέων αυτών (ελλιπής στελέχωση, έλλειψη πόρων, προβληματική μισθοδοσία των στελεχών της, αδυναμία να καθοριστούν οι αρμοδιότητές τους), δε θεραπεύονται με την κατάργησή τους. Οι Μονάδες που θα παραμείνουν στις ίδιες τις προστατευόμενες περιοχές, θα είναι αποδυναμωμένες, δίχως αρμοδιότητες γνωμοδοτικές, ασχολούμενες αποκλειστικά με τη φύλαξη, ενημέρωση- ευαισθητοποίηση και διαβούλευση με την τοπική κοινωνία… η οποία όμως θα είναι πιά πολύ μακριά από τις Αποφάσεις που θα παίρνονται για τον Τόπο τους και το Μέλλον τους.
    • Στο Κεφάλαιο Στ για τις Οικιστικές Πυκνώσεις και αφού το ΣτΕ ακύρωσε την εξαίρεσή τους από τους Δασικούς χάρτες, επιχειρείται η νομιμοποίησή τους, μέσα από την γνωστή ιστορία της υπαγωγής των κατοικιών στο νόμο (εξαίρεση από κατεδάφιση για 30 χρόνια, επιβολή προστίμου), μετά από Οικονομοτεχνικές μελέτες ανά Περιφέρεια που θα καταλήξουν σε Π.Δ/τα για τις περιοχές των οικιστικών πυκνώσεων (και θα στηρίζουν την παραμονή των αυθαιρέτων!). Ο εμπαιγμός και η αυθαιρεσία συνεχίζονται, η καταστρατήγηση του Συντάγματος καλά κρατεί. Επίσης εξαιρούνται από τους δασικούς χάρτες (εκτός από τους αναδασμούς) και εγκαταστάσεις βιομηχανίας ή τουρισμού, ακόμα και αν δεν είχαν νόμιμη άδεια αλλά κάποιο άλλο πληροφοριακού τύπου έγγραφο από δασαρχείο.

    Άρθρο 54 (Τροποποίηση του ΠΔ 59/18-Χρήσεις γης): Οι προστατευόμενες περιοχές εκτιμούμε ότι αντιμετωπίζονται με όρους αστικού σχεδιασμού, χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο του πολεοδομικού σχεδιασμού – τις «επιτρεπόμενες χρήσεις γης» – και  με επίκληση στις «ad hoc αυθαίρετες ρυθμίσεις που ισχύουν σήμερα για κάθε περιοχή NATURA». Οι ΕΠΜ (Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες) των προστατευόμενων περιοχών θα πρέπει να επιλέξουν χρήσεις από τις νέες κατηγορίες : «Ζώνη απόλυτης προστασίας της φύσης – Ζώνη προστασίας της φύσης – Ζώνη διαχείρισης οικοτόπων και ειδών – Ζώνη βιώσιμης διαχείρισης φυσικών πόρων», ανοίγοντας έτσι τους ασκούς του Αιόλου για ακόμη μεγαλύτερες αυθαιρεσίες. Είναι κοινή διαπίστωση, ότι σε κάθε περιοχή NATURA, οι προαναφερόμενες Ζώνες έχουν πολύ ιδιαίτερα και  μοναδικά χαρακτηριστικά, που Πρέπει να διαφοροποιούνται ως προς τις δραστηριότητες που θα επιτρέπονται σε αυτές. Τα εγγενή τους χαρακτηριστικά: της βιοποικιλότητας, των οικοτόπων, της χλωρίδας, της πανίδας, του Τοπίου κa, σε συνάρτηση και αλληλεπίδραση με την ανθρωπογενή δραστηριότητα, την εγγύτητα ή μη με τον αστικό ιστό, κάνουν κάθε μία από τις περιοχές αυτές Μοναδική. (πχ. Η Ζώνη Προστασίας την περιοχή της Πίνδου και Ζώνη Προστασίας σε μια περιοχή με τα αστικά χαρακτηριστικά του Υμηττού, δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται το ίδιο όσον αφορά στις επιτρεπόμενες δραστηριότητες στην έκτασή τους).

    Στο Άρθρο 99 με τις Ρυθμίσεις θεμάτων πολεοδομικού χαρακτήρα όπου έχουμε και την καταστρατήγηση του Χωρικού Σχεδιασμού -Χωροταξικού και Πολεοδομικού- που πηγάζει από την ιεραρχία  των επιπέδων και την ανωτερότητα του υπερκείμενου σχεδιασμού με την εισαγωγή της «ευελιξίας» και της «διαβάθμισης των δεσμεύσεων». Στην ουσία δηλαδή, ευκαιριακά και κατά το δοκούν, επιτρέπεται οριζόντια – χωρίς καμία πρόβλεψη στον Νόμο για μετέπειτα εξειδίκευση – ορισμένοι Όροι, Προϋποθέσεις, Απαγορεύσεις της πολεοδομικής νομοθεσίας  να μην θεωρούνται τόσο …δεσμευτικοί και αυτομάτως να παρακάμπτονται. Έτσι, π.χ., το Περιφερειακό Χωροταξικό Δυτικής Μακεδονίας – Θράκης επιτάσσει τον περιορισμό των εξορύξεων, κάτι που μπορεί τώρα να πάει στην άκρη αν εκπονηθεί άλλο σχέδιο σε κατώτερο επίπεδο (ειδικό, τοπικό κ.λπ.)

    Τα καλύτερα φυσικά για το τέλος. Όπως κάθε Νομοσχέδιο που σέβεται τον εαυτό του, μέσα στις εκατοντάδες άρθρα και σελίδες του πρέπει να συνοδεύεται και από φωτογραφικές διατάξεις. Φυσικά το παρόν δεν αποτελεί εξαίρεση. Από τη μαζική τροποποίηση των προστατευτικών Προεδρικών Διαταγμάτων στο κέντρο της Αθήνας, όπου, λόγου χάρη, αίρεται στο Μεταξουργείο ο περιορισμός από τη χρήση γενικής κατοικίας για ξενοδοχεία έως 100 κλινών και απελευθερώνεται απολύτως έως αλλαγές επί τα χείρω στη δασική νομοθεσία έως χωροθετήσεις σταθμών μεταφόρτωσης αποβλήτων στην Αττική. Ένα μίνι νομοσχέδιο για τη διαχείριση των αποβλήτων, παρότι έχει εξαγγελθεί η αναθεώρηση του Εθνικού Σχεδίου (ΕΣΔΑ) και έχει ανατεθεί η μελέτη του Περιφερειακού Σχεδίου αποβλήτων της Αττικής (ΠΕΣΔΑ) και ένα δεύτερο για τη λειτουργία του φορέα Ελληνικό Κτηματολόγιο και την κτηματογράφηση.

    Ένα δώρο προς την Ελληνικός Χρυσός με το άρθρο 119, που την απαλλάσσει από τη βάσανο των αδειοδοτήσεων και την εντάσσει στο καθεστώς γνωστοποίησης. Στο άρθρο 102 προβλέπεται ότι βιομηχανικές εγκαταστάσεις που έγιναν σε δάση ή δασικές εκτάσεις και έχουν λάβει όλες τις απαιτούμενες άδειες πλην της έγκρισης επέμβασης μπορούν να τη λάβουν μέχρι τις 30 Απριλίου 2021, καθώς αποτελούν επιτρεπτές επεμβάσεις. Στις επιτρεπτές… φωτογραφικές επεμβάσεις τουριστικού χαρακτήρα σε δάση κατατάσσονται εφεξής «και τα συρματόσχοινα, που είναι αυτοτελή σε σχέση με άλλες εγκαταστάσεις (όπως ξενοδοχεία, κέντρα σκι κ.λπ.). Για το Ειδικό Χωρικό Σχέδιο στο Μάτι και έκταση περίπου 2.500 στρεμμάτων σημειώνεται ότι είναι αγροτική και το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας επί των εκτάσεων αυτών. Για τους Σταθμούς Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) προβλέπεται ότι θα είναι προσωρινοί… για πέντε χρόνια και χωροθετούνται, σε πλήθος Δήμων χωρίς ουδεμία διαβούλευση ενώ ιδιωτικοποιείται περαιτέρω το εθνικό δίκτυο διανομής ενέργειας (ΑΔΜΗΕ).

    Συμπερασματικά, βρισκόμαστε μπροστά σε μια περιβαλλοντική τομή και αναμφισβήτητα το κεφάλαιο προετοιμάζεται για την επόμενη φάση της υποβάθμισης της προστασίας και της ιδιωτικοποίησης του χώρου, των δημόσιων αγαθών και των φυσικών οικοσυστημάτων υπέρ των ίδιων πολυεθνικών οικονομικών συμφερόντων σε βάρος του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής των πολιτών. Το νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί υλοποιεί ένα ευρύτερο αστικό σχεδιασμό για την καπιταλιστική ανάπτυξη της επόμενης μέρας, καθώς στο κυνήγι της υπέρβασης της κρίσης που βιώνουμε και της διασφάλισης της “ανταγωνιστικότητας” αναζητούνται νέα επενδυτικά πεδία.

    Σε όλα τα παραπάνω οφείλουμε να οικοδομήσουμε το δικό μας μέτωπο. Της κοινωνίας, των εργαζομένων, των περιβαλλοντικών οργανώσεων. Ένα πρώτο δείγμα του είναι το κείμενο με πάνω από εκατό υπογραφές οργανώσεων και χιλιάδων πολιτών που ζητά την απόσυρση του Ν/Σ και η στήριξη του από όσο γίνεται περισσότερους φορείς. Ένα δεύτερο είναι η παρουσία μας τη Δευτέρα 5/5/2020 στις 6μμ το απόγευμα έξω από τη Βουλή κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια του Νομοσχεδίου ζητώντας την απόσυρση του. Και το επόμενο να διαμορφωθεί ένας μόνιμος και δημοκρατικός χώρους συντονισμού και κοινής δράσης όσων αγωνίζονται ενάντια στη λεηλασία του περιβάλλοντος από την επέλαση της κερδοφορίας των ιδιωτικών συμφερόντων.

    30/4/2020

    Πετρόπουλος Δημήτρης, μέλος Α/ΤΕΕ, Πρόεδρος ΔΣ ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ

    Μπούκη Ελένη, μέλος ΔΕ ΤΕΕ

    Κοιτώντας πίσω στο Ε.Σ.Υ. και πριν την πανδημία: Το διαρκές έγκλημα της διάλυσης της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα

    Κοιτώντας πίσω στο Ε.Σ.Υ. και πριν την πανδημία: Το διαρκές έγκλημα της διάλυσης της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα

    April 30, 2020 in /

    του Βαγγέλη Καλιντεράκη

    Η διεθνής εξάπλωση του COVID-19 και το γεγονός πως αυτήν τη στιγμή το επίκεντρο της πανδημίας βρίσκεται στον δυτικό κόσμο (ΗΠΑ, Ευρώπη) έχει φέρει στην επιφάνεια τα ελλείματα των υγειονομικών συστημάτων μπροστά στην τεράστια υγειονομική κρίση. Η υγειονομική κρίση που προκάλεσε η πανδημία έχει θέσει προς αμφισβήτηση ένα σύνολο λειτουργιών του συστήματος: από την διαχείριση του περιβάλλοντος, τις υγειονομικές συνθήκες που ζουν οι πληθυσμοί, τις παραγωγικές λειτουργίες σε ένα διεθνοποιημένο περιβάλλον και τις επιπτώσεις της επί της ουσίας διάλυσης των υγειονομικών συστημάτων ύστερα από 40 χρόνια νεοφιλελευθερισμού.

    Διαβάστε περισσότερα