Οι εκλογές για την αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ βαθμού θα διεξαχθούν σε δυσμενείς συνθήκες. Η κυβέρνηση της ΝΔ ήδη ερμηνεύει το αποτέλεσμα των εκλογών ως λευκή επιταγή για την άσκηση μιας πολιτικής που χτυπάει τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας: ακρίβεια, διάλυση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αυταρχισμός, καταστολή. Ταυτόχρονα, γίνεται ήδη εμφανής η έλλειψη στη νέα βουλή μιας αριστερής, ριζοσπαστικής, εναλλακτικής κατεύθυνσης.
Την ίδια στιγμή, τέσσερα χρόνια μετά τις εκλογές του 2019, η αυτοδιοίκηση έχει χτυπηθεί ακόμα περισσότερο, με τον δραστικό περιορισμό των πόρων της, την ανάθεση κρίσιμων υπηρεσιών στα ιδιωτικά συμφέροντα, τις αυταρχικές νομοθετικές ρυθμίσεις της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ που στέρησαν αρμοδιότητες από τα συμβούλια, μεταφέροντάς τις σε κλειστά όργανα, μακριά από τον έλεγχο και την παρουσία των πολιτών. Πάνω απ’ όλα, με τη θεσμοθέτηση ενός αντιδημοκρατικού εκλογικού συστήματος που καθιστά τον Περιφερειάρχη ή τον Δήμαρχο απόλυτο κυρίαρχο με μόλις 43% των ψήφων και θεσπίζει όριο 3% για την εκλογή έστω και ενός και μόνο συμβούλου. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος: ο αποκλεισμός κάθε εναλλακτικής και πρωτίστως αριστερής, ριζοσπαστικής φωνής από τα συμβούλια.
Στην Αττική, η τετραετία της διοίκησης Πατούλη αφήνει καμένη γη. Υποστελέχωση και αποδιάρθρωση των υπηρεσιών της Περιφέρειας, απουσία κάθε ίχνους κοινωνικής πολιτικής για τη στήριξη των αδύναμων. Περιβαλλοντική καταστροφή άνευ προηγουμένου με περίπου μισό εκατομμύριο καμένα στρέμματα από τις πυρκαγιές, με παραχώρηση των ελεύθερων χώρων στα αρπακτικά – επενδυτές, με φαραωνικά έργα που θέλουν να μετατρέψουν την περιφέρεια σε τουριστική παιδική χαρά, με αντιπεριβαλλοντική διαχείριση των ρεμάτων, που αποτελούν φυσικό πλούτο της Περιφέρειας. Με σχέδια εμπορικής εκμετάλλευσης και τσιμεντοποίησης από το Πεδίο του Άρεως και τον Ελαιώνα έως το Πάρκο Τρίτση. Με ανύπαρκτο αποτέλεσμα σε κρίσιμα έργα υποδομών, όπως τα αντιπλημμυρικά. Με μηδενικά βήματα στη διαχείριση των απορριμμάτων, όπου, το διαρκές έγκλημα της Φυλής διαδέχονται τα καταστροφικά σχέδια για καύση και για την πλήρη παράδοση στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Αφήνει, ακόμα, μνημειώδη διασπάθιση δημόσιου χρήματος, με την περιφερειακή αρχή να δαπανά ασύλληπτους πόρους για δημόσιες σχέσεις και για την ενίσχυση μηχανισμών, αλλά και για το τάισμα κάθε είδους ημέτερων. Αλλά και ένα βαθύ πλήγμα στην ίδια τη δημοκρατία, με την πλήρη απαξίωση του Συμβουλίου, με τηλεσυνεδριάσεις και «παρουσία» συμβούλων της διοίκησης κυριολεκτικά από τις παραλίες.
Στην Αττική, όπου το 14% των πολιτών ζει σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, όπου οι εξώσεις γίνονται μάστιγα, όπου η στεγαστική κρίση κλιμακώνεται, είναι επιτακτική η ανάγκη να διεκδικήσουμε άλλες πολιτικές. Να αμφισβητήσουμε την κυριαρχία μιας πολιτικής που επενδύει στην εξαθλίωση των πολλών, στην καταστροφή του περιβάλλοντος, στο να γίνονται αβίωτες οι πόλεις μας στο βωμό της υπερκερδοφορίας των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Η Ανυπότακτη Αττική την προηγούμενη τετραετία πάλεψε για να μεταφερθεί στο Συμβούλιο η φωνή των πολλών. Των κατοίκων, των κινημάτων, των αγωνιστικών συλλογικοτήτων. Κατήγγειλε και αποκάλυψε εγκληματικές πολιτικές και αποφάσεις που λαμβάνονταν σε κλειστές συνεδριάσεις, στήριξε κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις των κατοίκων. Τα μέλη και οι φίλοι της Ανυπότακτης Αττικής, βρέθηκαν σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα και στις διεκδικήσεις των κατοίκων, στον αγώνα για το περιβάλλον και την υπεράσπιση των πάρκων, του πρασίνου και του δημόσιου, ελεύθερου από ιδιωτική εκμετάλλευση χώρου, στον αγώνα για μια διαχείριση των απορριμμάτων που δεν θα υποθηκεύει το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων της Αττικής, στους αγώνες ενάντια στη μάστιγα των πλειστηριασμών και των εξώσεων, για την ενίσχυση της πολιτικής προστασίας, την πυροπροστασίας και των κοινωνικά χρήσιμων υπηρεσιών, την ενίσχυση του πολιτισμού, της δημόσιας εκπαίδευσης και της πρόσβασης όλων σε δημόσια αγαθά, την προστασία των ευάλωτων, τον αγώνα για τη δημοκρατία, ενάντια στην αστυνομοκρατία, το φασισμό, το ρατσισμό, τις κοινωνικές διακρίσεις. Πάντοτε με πρόταγμα την ενότητα και τη συσπείρωση των διεκδικήσεων, είχε ζωηρή παρουσία, στο Συμβούλιο και στα κινήματα, για την οποία πολλές φορές στοχοποιήθηκε και αντιμετώπισε συλλήψεις και καταστολή.
Σήμερα, είναι επιτακτική η ανάγκη για τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς που επιδιώκουν να συμβάλλουν για να υψωθεί τείχος απέναντι σε αυτή την πολιτική, να μην επιβληθεί σιγή και αποστείρωση μέσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Εδώ και μήνες έχουμε απευθύνει κάλεσμα στις δυνάμεις της αριστεράς, μέσα και έξω από το Συμβούλιο, για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για την υπεράσπιση της φωνής των πολλών στην Αττική. Απευθύνουμε εκ νέου κάλεσμα στις δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς, σε συλλογικότητες, ανένταχτους αγωνιστές, στον κόσμο των κινημάτων, για να διαμορφώσουμε όρους πλατιάς ενότητας, όχι απλά για να ξεπεραστεί το αντιδημοκρατικό όριο του 3%, αλλά για να εκφραστεί πληρέστερα το ρεύμα αντίστασης και υπεράσπισης της πλατιάς πλειοψηφίας των κατοίκων της Αττικής. Σε ένα τοπίο όπου υπάρχει ο κίνδυνος να προκύψει ένα Συμβούλιο που στη συντριπτική του πλειοψηφία θα απαρτίζεται από δυνάμεις της δεξιάς, της ακροδεξιάς, αλλά και της διαχείρισης της ίδιας πολιτικής, έχουμε υποχρέωση να ξεπεράσουμε τις διαφορές μας, να επενδύσουμε σε όσα μας ενώνουν, που είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν, να συμβάλλουμε στην ανασύνταξη της Αριστεράς και να εξασφαλίσουμε με ενωτικό, συμμετοχικό και από τα κάτω τρόπο την έκφραση των πολιτών της Αττικής.
Για αυτούς τους λόγους, καλούμε σε ανοιχτή σύσκεψη – συζήτηση όλες τις αγωνιστικές αριστερές δυνάμεις, συλλογικότητες, κινήσεις πόλεων, πρωτοβουλίες κατοίκων και ανένταχτους αγωνιστές και αγωνίστριες την Τρίτη 22 Αυγούστου στην αίθουσα Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, Γ. Γενναδίου 8, Αθήνα, στις 7μμ.
