Οι αυτοδιοικητικές εκλογές διεξάγονται σε μια περίοδο προνομιακή για την κυβέρνηση και τους εκλεκτούς της σε δήμους και περιφέρειες. Όπως φαίνεται, τουλάχιστον δημοσκοπικά, σε μεγάλες Περιφέρειες και Δήμους οι υποστηριζόμενοι από την κυβέρνηση υποψήφιοι έχουν προβάδισμα, χωρίς ιδιαίτερη πίεση. Το ΠΑΣΟΚ δεν αναπτύσσει δυναμική, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε βαθιά κρίση, που εντείνεται με την εκλογή ενός προσώπου με μηδενική σχέση με την ελληνική κοινωνία και ακόμα περισσότερο με την ελληνική αριστερά. Μία εκλογή που υποστηρίχθηκε από τον υπερατλαντικό παράγοντα, αλλά και τμήματα της ελληνικής ολιγαρχίας ώστε, μεταξύ άλλων, να ευθυγραμμιστεί ακόμα περισσότερο με την ατλαντική πολιτική σε μία περίοδο που οξύνονται οι διεθνείς συγκρούσεις και προετοιμάζονται ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιμετωπίζει αυτή την πολιτική στιγμή ως ευκαιρία για πλήρη κυριαρχία στο πολιτικό σκηνικό. Άλλωστε, η επιτυχία της στις βουλευτικές εκλογές, σχετίζεται και με την επικράτησή της στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019, που της έδωσε τη δυνατότητα να χειρίζεται τα κονδύλια της αυτοδιοίκησης υπέρ των ημετέρων και των ισχυρών συμφερόντων που τη στηρίζουν.
Στην Περιφέρεια Αττικής, η υποψηφιότητα Χαρδαλιά, ενός προσώπου με καταστροφικά αποτελέσματα όταν βρέθηκε σε θέση ευθύνης στην πολιτική προστασία, όπως στις πυρκαγιές και στις πλημμύρες στην Εύβοια ή στο χιονιά του 2021, εκπροσωπεί ακριβώς αυτό. Την τοποθέτηση ενός ανθρώπου του στενού πρωθυπουργικού κύκλου σε θέση να διαχειρίζεται την ανάθεση μεγάλων έργων και να κατευθύνει τα μεγάλα, εγχώρια και ευρωπαϊκά, κονδύλια της μεγαλύτερης Περιφέρειας.
Αποτελεί τη συνέχεια της διοίκησης Πατούλη, που έχει αφήσει ιστορία στην αδιαφάνεια και την κακοδιαχείριση, με διασπάθιση δημοσίου χρήματος και ρεκόρ απευθείας αναθέσεων. Αλλά και με μεγάλη απαξίωση των θεσμικών οργάνων, με συμβούλους να ψηφίζουν για κρίσιμα θέματα κυριολεκτικά με τα μαγιό από τις παραλίες!
Αυτός ο κίνδυνος μιας ανεξέλεγκτης κυβερνητικής διοίκησης στην Περιφέρεια δεν αφορά μόνο τους πολιτικούς συσχετισμούς. Κυρίως αφορά την καθημερινότητα των κατοίκων της Αττικής, την ασφάλεια και τη ζωή τους. Στην Αττική ζει και εργάζεται πάνω από το 40% του πληθυσμού και παράγεται περίπου το 50% του Α.Ε.Π. Τα προβλήματα που εμφανίζονται καθολικά στην ελληνική κοινωνία είναι εντονότερα. Οι ανισότητες είναι αυξημένες, ενώ η υπερδεκαετής κρίση πολλαπλασίασε τα προβλήματα. Η ακρίβεια μαστίζει τα λαϊκά στρώματα. Το κόστος απόκτησης κατοικίας αλλά και τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί, οι πλειστηριασμοί και οι εξώσεις πολλαπλασιάζονται, το σύστημα υγείας, αλλά και οι υποδομές υποβαθμίζονται δραματικά. Η Αττική είναι μία περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη περιοχή, με μεγάλες άμεσες και μακροπρόθεσμες συνέπειες στην υγεία και στην ποιότητα ζωής.
Την ώρα που η περιφερειακή αρχή Πατούλη σπαταλούσε τεράστια ποσά σε φιέστες και δημόσιες σχέσεις, άφησε αθωράκιστη αντιπλημμυρικά την Αττική, εν γνώσει των τεράστιων κινδύνων. Η ίδια κατάσταση στην αντιπυρική προστασία. Ανύπαρκτος σχεδιασμός, διαλυμένες υπηρεσίες, ανεπαρκής εξοπλισμός, με την Αττική να κινδυνεύει με ερημοποίηση.
Οι τελευταίοι δημόσιοι ελεύθεροι χώροι, αντί να γίνονται χώροι πρασίνου παραδίδονται σε ιδιώτες και στην άκρατη τουριστικοποίηση, για έργα άχρηστα ή και επιβαρυντικά για τους πολίτες, όπως η περίφημη «ριβιέρα» που έχει αποκλείσει την ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα.
Ολόκληρες περιοχές, η Δυτική Αθήνα, η Δυτική Αττική, η Ανατολική Αττική, εγκαταλείπονται στην υποβάθμιση, με σοβαρότατες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Η διαχείριση των σκουπιδιών σπρώχνεται ολοένα και περισσότερο στην αναπαραγωγή του μοντέλου της Φυλής, ενός μνημείου -σε πανευρωπαϊκή κλίμακα- οικολογικής καταστροφής, με τεράστιες εγκαταστάσεις σύμμεικτων, για χάρη των εργολάβων. Μάλιστα, άνοιξε ο δρόμος ακόμη και για την καύση απορριμμάτων, με αποτελέσματα για την υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον που ήδη έχουμε δει στο Βόλο.
Ταυτόχρονα, η αυτοδιοίκηση έχει εγκαταλείψει το ρόλο του θεσμού υποστήριξης της κοινωνίας. Οι κάτοικοι της Αττικής αφήνονται αβοήθητοι σε μια περίοδο ακρίβειας και ανεργίας, ενώ η Περιφέρεια θα μπορούσε να παίξει κρίσιμο ρόλο, με μηχανισμούς υποστήριξης ανέργων, πολιτών που αντιμετωπίζουν εξώσεις πρώτης κατοικίας, γυναικών – θυμάτων κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας. Να διασφαλίσει επαρκή σίτιση και μεταφορά για όλα τα παιδιά στα σχολεία. Να φροντίσει και να αναβαθμίσει τα πάρκα, τις δημόσιες αθλητικές εγκαταστάσεις, την πρόσβαση των πολιτών στους πολιτιστικούς θεσμούς στις πόλεις.
Παρά τους περιορισμούς, η Περιφέρειας θα μπορούσε να υλοποιήσει έργο για την ανακούφιση και τη βελτίωση της ζωής των πολιτών, με προτάσεις, που και από πλευράς μας έχουμε πολλές φορές καταθέσει στο περιφερειακό συμβούλιο. Αλλά δεν το πράττει, όσο κυριαρχούν οι δυνάμεις που αντιμετωπίζουν την Περιφέρεια Αττικής ως παράρτημα της κυβέρνησης όσο οι περιφερειακές διοικήσεις αρνούνται να διεκδικήσουν από την κυβέρνηση τους πόρους που τους οφείλονται, παρότι έχουν ήδη πληρωθεί από τους πολίτες μέσω της φορολογίας∙ όσο τον οικονομικό σχεδιασμό και το σχεδιασμό έργων στην Περιφέρεια Αττικής τον κάνουν οι μεγαλοεργολάβοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες της τουριστικής βιομηχανίας, των κατασκευαστικών, των αιολικών. Και ούτε θα το πράξει, εάν η περιφερειακή αρχή λειτουργεί εντελώς ανεξέλεγκτη, χωρίς λογοδοσία, χωρίς έλεγχο από τους πολίτες.
Σε αυτές τις εκλογές είναι σημαντικό να υπάρξει στο περιφερειακό συμβούλιο της Αττικής, ισχυρή, αγωνιστική, αριστερή, ριζοσπαστική, οικολογική αντιπολίτευση, που θα εκφράζει τις ανάγκες της πλειοψηφίας. Την ίδια στιγμή, στην Περιφέρεια Αττικής, αποτυπώνονται ευρύτερες πολιτικές τάσεις και έτσι έχουν μία αυτοτελή πολιτική σημασία. Είναι απαραίτητο να αποδοκιμαστεί ο κυβερνητικός υποψήφιος. Όμως αυτό δεν αρκεί. Οι υποψήφιοι που υποστηρίζονται από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν βαθιά συστημικά χαρακτηριστικά και υποστήριξαν σε διαφορετικό βαθμό, από θέσεις ευθύνης στην αυτοδιοίκηση, μία ανάλογη πολιτική που σήμερα ολοκληρώνει η Ν.Δ.
Η Ανυπότακτη Αττική, συνεχίζοντας μια αγωνιστική παρέμβαση στο περιφερειακό συμβούλιο, έκανε μια σοβαρή προσπάθεια διεύρυνσης και συνεργασιών και κατάφερε να συσπειρώσει πολιτικές δυνάμεις της αγωνιστικής αριστεράς, παρά τις διαφορές τους, ανθρώπους της αυτοδιοίκησης, της οικολογίας, των κινημάτων πόλης, του πολιτισμού, της εκπαίδευσης, του εθελοντισμού για το περιβάλλον, τους ευάλωτους, την προστασία των ζώων. Μια τέτοια συσπείρωση χρειάζεται και μπορεί να ορθώσει ανάστημα στους κυβερνώντες και τους αυτοδιοικητικούς δορυφόρους τους.
Η ενίσχυσή της θα είναι σημαντική και συνολικότερα, για την ανασυγκρότηση της αγωνιστικής, κινηματικής αριστεράς και της οικολογίας, σε μια εποχή που δοκιμάζονται οι αξίες της αριστερής πολιτικής, και ο αριστερός και δημοκρατικός κόσμος προβληματίζεται με τις εξελίξεις.
Απάντηση μπορεί να δοθεί με την ανασυγκρότηση αριστερών, οικολογικών, ενωτικών κινήσεων σε ένα εύρος χώρων, ώστε να υπάρξει με μαζικούς όρους μία αντίπαλη κίνηση στις κυρίαρχες πολιτικές.
Η ενίσχυση της Ανυπότακτης Αττικής μπορεί να συμβάλει και να διασφαλίσει μέσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, μια αξιόπιστη και συνεπή αγωνιστική φωνή, μια πραγματική αντιπολίτευση, για τους πολλούς και τις πολλές, για τις ανάγκες της κοινωνίας.
* Αναδημοσίευση από tvxs.gr
