Η πραξικοπηματική απόφαση 248/2018 της ΕΕ του ΕΔΣΝΑ, προϊόν της σύμπλευσης Πατούλη – Δούρου, για την προκήρυξη διαγωνισμού για την κατασκευή και λειτουργία νέου ΧΥΤΑ στη Φυλή, ξανάφερε στο φως την κατάσταση που επικρατεί στην εγκατάσταση της Φυλής, από το 1968, που άρχισε να δέχεται τα σκουπίδια της Αττικής, μέχρι σήμερα. Τι συμβαίνει, αλήθεια, στη Φυλή;
Ας μιλήσουμε με τα δεδομένα του 2018. Με μια συνολική ποσότητα αστικών στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ) 1.820.000 τόνων, στην εγκατάσταση της Φυλής οδηγήθηκαν όλα τα σύμμεικτα, δηλαδή 1.737.000 τόνοι ή το 95,44% του συνόλου των ΑΣΑ της περιφέρειας Αττικής!!! Ένα ισχνό ποσοστό, της τάξης του 4,56%, οδηγήθηκε στα ιδιωτικά συστήματα ανακύκλωσης – «εναλλακτικής διαχείρισης» (συσκευασίες μπλε κάδου, ηλεκτρικές συσκευές, μπαταρίες κλπ.). Από αυτά που πέρασαν την πύλη της εγκατάστασης της Φυλής, 1.420.000 τόνοι οδηγήθηκαν κατευθείαν στο ΧΥΤΑ και άλλοι 317.000 τόνοι στο εργοστάσιο επεξεργασίας (ΕΜΑΚ). Από τα «προϊόντα» του ΕΜΑΚ αξιοποιήσιμα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μπορούν να θεωρηθούν μόνο οι 66.000 τόνοι, ενώ -το πιο τραγικό απ’ όλα- 183.000 τόνοι οδηγήθηκαν από την πίσω πόρτα στο ΧΥΤΑ! Με λίγα λόγια, 1.603.000 τόνοι ή το 88,08% του συνόλου των ΑΣΑ της περιφέρειας Αττικής θάφτηκαν στο ΧΥΤΑ Φυλής.
Με τα μεγέθη αυτά, είναι επόμενο ο ΧΥΤΑ Φυλής να θεωρείται ο μεγαλύτερος σε όλη την Ευρώπη και το ΕΜΑΚ το μεγαλύτερο εργοστάσιο επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων. Είναι προφανές, υποθέτουμε, για ποιο λόγο αυτές οι δύο θηριώδεις εγκαταστάσεις αποτελούν ένα αδιάσπαστο σύνολο: το ΕΜΑΚ χωρίς το ΧΥΤΑ γίνεται ακόμη περισσότερο προβληματικό και, από την άλλη, ο ΧΥΤΑ είναι ο δυνατότερος πόλος έλξης για δραστηριότητες σαν αυτή του ΕΜΑΚ. Δεν μας κάνει, λοιπόν, εντύπωση ότι μαζί με την κατασκευή νέου ΧΥΤΑ στη Φυλή, προωθείται και η επέκταση της δυναμικότητας του ΕΜΑΚ, ώστε να μπορεί να δέχεται 450.000 τόνους/χρόνο! Το σχέδιο των τευχών δημοπράτησης της επέκτασης του ΕΜΑΚ «εγγυάται» τη λειτουργία του μέχρι το 2030. Για το νέο ΧΥΤΑ δίνουν χρόνο ζωής μέχρι το 2025, αλλά ποιος πιστεύει ότι δε θα λειτουργεί το ΕΜΑΚ χωρίς το ΧΥΤΑ.
Κατά τα άλλα, Πατούλης και Δούρου μπορούν να κοροϊδεύουν, χωρίς ντροπή, τους πολίτες της Αττικής ισχυριζόμενοι ότι δε θέλουν ΧΥΤΑ και άλλα τέτοια φαιδρά. Στην πραγματικότητα, αυτό που δε θέλουν είναι ΧΥΤΑ στις περιοχές που κατοικεί το μεγαλύτερο μέρος της εκλογικής τους πελατείας. Αντίθετα, με τη λειτουργία του ΧΥΤΑ Φυλής δεν έχουν κανένα πρόβλημα και δε χάνουν ευκαιρία να μας το δείξουν με κάθε τρόπο.
Όμως, δεν είναι μόνο τα μεγέθη, οι αλληλοσυμπληρούμενες λειτουργίες και το μηδαμινό περιβαλλοντικό όφελος που συνδέουν το ΧΥΤΑ Φυλής και το ΕΜΑΚ. Εξίσου σημαντική είναι και η οικονομική πτυχή της υπόθεσης. Ο προϋπολογισμός του νέου ΧΥΤΑ Φυλής ανέρχεται σε 50 εκατομμύρια ευρώ και ο προϋπολογισμός της επέκτασης του ΕΜΑΚ σε 153 εκατομμύρια ευρώ. Ασύλληπτα ποσά, για να συνεχίσουν να δηλητηριάζουν τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων στη Δυτική Αθήνα και στη Δυτική Αττική και να γεμίζουν τις τσέπες των εργολάβων. Ενώ, με αυτά τα χρήματα, θα μπορούσαν να υλοποιήσουν άμεσα το μεγαλύτερο μέρος ενός δικτύου αποκεντρωμένων υποδομών διαχείρισης ΑΣΑ, με έμφαση στη μείωση και στην προδιαλογή – ανάκτηση υλικών.
Να γιατί πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για «κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής» και να απαιτούμε το συνολικό κλείσιμο της εγκατάστασης της Φυλής, που σημαίνει ακύρωση της απόφασης 248/2019 για το νέο ΧΥΤΑ και αποτροπή της διεξαγωγής διαγωνισμού για την επέκταση του ΕΜΑΚ. Η χρονική συγκυρία είναι ευνοϊκή και πρέπει να την αξιοποιήσουμε, αφού: · Η χωρητικότητα του ΧΥΤΑ Φυλής έχει εξαντληθεί και οι πατέντες με τις εσωτερικές επεκτάσεις και τα «πανωσηκώματα» δεν μπορούν να τον κρατήσουν στη ζωή, πέρα από το φθινόπωρο του 2020. · Η υπάρχουσα σύμβαση για η λειτουργία του ΕΜΑΚ -έναντι, περίπου, 13 εκατομμυρίων ευρώ ανά έτος- έληξε στις 15/10/2019, ενώ λέγεται ότι εγκρίθηκε από το ελεγκτικό συνέδριο μια ακόμη μικρή παράταση διάρκειας τεσσάρων μηνών.
Συνεπώς, τυπικές υποχρεώσεις έναντι τρίτων δεν υπάρχουν, πέραν αυτών που εκτιμούμε ότι έχουν αναληφθεί έναντι των εργολάβων. Είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης της νέας διοίκησης της περιφέρειας και όλων των άλλων παρατάξεων το αν θα συνεχιστεί το παλιό συγκεντρωτικό μοντέλο των σύμμεικτων, που πάντα θα χρειάζεται μια «Φυλή» ή αν θα ακολουθηθεί μια άλλη στάση, που θα προτάσσει το περιβαλλοντικό, οικονομικό και κοινωνικό όφελος ολόκληρης της κοινωνίας. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι υπόθεση της ίδιας της κοινωνίας, ιδιαίτερα αυτής της Δυτικής Αθήνας και της Δυτικής Αττικής, που έχει κάθε λόγο να ανακαλέσει στην πράξη τις αγωνιστικές εμπειρίες του -όχι πολύ μακρινού- παρελθόντος.
Κλείνοντας, αξίζει να αναφέρουμε ότι στην εγκατάσταση της Φυλής υπάρχουν και άλλες σοβαρές δραστηριότητες, τις οποίες υλοποιούν -ως συνήθως- εργολάβοι. Αναφερόμαστε στην επεξεργασία των στραγγισμάτων (με μεγάλο οικονομικό αντικείμενο), στη συλλογή και καύση του βιοαερίου για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, στην αποτέφρωση των αποβλήτων υγειονομικών μονάδων όλης της χώρας (τελείως άσχετη με τη διαχείριση των αστικών αποβλήτων), αλλά και η δραστηριότητα της ιδιωτικής μονάδας της WATT ΑΕ (μέσα στην εγκατάσταση της Φυλής), που έχει αδειοδοτηθεί τυπικά σαν μονάδα ανακύκλωσης, αλλά επιχειρεί συστηματικά να νομιμοποιήσει δραστηριότητες επεξεργασίας σύμμεικτων. Δεν υπάρχει καλύτερη επιβεβαίωση των όσων αναφέραμε παραπάνω: όσο βρίσκεται σε λειτουργία η εγκατάσταση της Φυλής, πάντα θα προσελκύει ρυπογόνες και επιβλαβείς δραστηριότητες, ανάμεσα στις οποίες σχεδιάζεται να είναι και η καύση.
ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΩΡΑ Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ
ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ Η ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Αναδημοσίευση από το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Συντονισμός φορέων, συλλογικοτήτων και πολιτών Δ. Αττικής – Δ. Αθήνας
oxixytafilis.blogspot.com – [email protected] – f/b: Δυτικό Μέτωπο
