1.Ποιες είναι οι προτεραιότητες και οι άξονες του προγράμματός σας στις
αυτοδιοικητικές εκλογές;
Η κίνηση Ζωγράφου – Ανυπότακτη Πόλη είναι πρώτα απ’ όλα μία
συλλογικότητα αγώνα για τη γειτονιά και έπειτα ένα ψηφοδέλτιο για
τις δημοτικές εκλογές. Αν και νέα κίνηση, ο κόσμος της ήταν παντού
σε παλιότερα και νέα τοπικά κινήματα της πόλης μας. Εκφράζει τους
αγώνες που δώσαμε τα τελευταία 20 χρόνια στη γειτονιά και αυτοί
ορίζουν τις προτεραιότητες τους προγράμματος για εμάς. Παλέψαμε
για να γίνει η Βίλα πάρκο για όλο το λαό του Ζωγράφου, να μη γίνουν
οι 6 πλατείες μας υπόγεια γκαράζ και τσιμέντο επί Καζάκου, να γίνει
το Μητροπολιτικό πάρκο στο Γουδί, να μην μετατραπούν ο πλατείες
σε υπόγεια γκαράζ, να μην πλειστηριαστούν τα σπίτια των
συμπολιτών μας, να οργανωθούν κινήσεις αλληλεγγύης και
συνεταιρισμοί καταναλωτών όπως ο ΣΥΝ.ΖΩ, για να μην περάσουν
οι μνημονιακές πολιτικές.
Αν και απέχουμε ακόμα αρκετά από αυτό, θέλουμε να σκεφτόμαστε
ως δύναμη που δεν αρκείται μόνο στην αγωνιστική διαμαρτυρία αλλά
θέλει να αλλάξει από σήμερα την πόλη μας. Η σκέψη και η πρακτική
μας επικεντρώνεται τόσο στα κεντρικά προβλήματα του δήμου όσο
και σε αυτά που φαίνονται (αλλά δεν είναι!) τα πιο «μικρά» ζητήματα
της καθημερινότητας των κατοίκων.
Ταυτόχρονα, πιστεύουμε στην κοινή δράση των αγωνιζόμενων
κατοίκων και είμαστε μία δημοτική κίνηση ενωτική, αφού αποτελείται
από ενεργούς κατοίκους προερχόμενους/ες από διάφορες τάσεις της
ριζοσπαστικής Αριστεράς αλλά και ανένταχτους/ες της πόλης μας.
Έχουμε απευθυνθεί ενωτικά στις άλλες μαχόμενες δυνάμεις της
Αριστεράς της πόλης ακόμα και αν αυτές αρνούνται όχι μόνο τη
συμπόρευση αλλά ακόμα και το διάλογο. Επιμένουμε ριζοσπαστικά
χωρίς να υποτασσόμαστε στις δυσκολίες των καιρών, εξ ου και
Ανυπότακτη. Η κίνηση μας προήλθε από μία μακρά διαδικασία
συζητήσεων και πρωτοβουλιών για μία νέα τοπική κίνηση στη
γειτονιά μας μετά την ήττα του 2015 και τις συνέπειες που αυτή είχε
στο αγωνιστικό δυναμικό και το φρόνημά του. Συγκροτήθηκε τελικά
τον Οκτώβρη του 2018 και από τότε παρεμβαίνει ενεργά στα
δημοτικά δρώμενα.
2.Πιστεύετε ότι μπορεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση να εφαρμόζει μια διαφορετική
πολιτική από αυτήν της κεντρικής κυβέρνησης στο σημερινό πλαίσιο αυξημένου οικονομικού ελέγχου των ΟΤΑ;
Με τον «Καλλικράτη» και στη συνέχεια με τον «Κλεισθένη»
πρωτεύοντα ρόλο διαδραματίζει το Παρατηρητήριο Οικονομικής
Αυτοτέλειας των ΟΤΑ. Mε το Παρατηρητήριο να ελέγχει αυστηρά την
τήρηση των μνημονιακών πολιτικών σε συνδυασμό με τους αυστηρά
ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς τίθεται ζήτημα πλέον κατά πόσο
μπορεί η αυτοδιοίκηση να βρεθεί σε ριζική αντίθεση με την κεντρική
εξουσία, αφού τα όρια αυτονόμησης-αντίθεσης είναι εξαιρετικά μικρά
στο παρόν θεσμικό πλαίσιο. Πρέπει να παρεμβαίνουμε πολιτικά,
προφανώς και να οξύνουμε αυτή την αντίθεση στο βαθμό που η
κεντρική κυβέρνηση και εξουσία παραμένουν μνημονιακές και
νεοφιλελεύθερες. Με επίγνωση πλέον ότι και το δήμο να πάρεις με
μνημονιακή-νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση και εξουσία τα πράγματα
είναι πολύ πιο δύσκολα στο μνημονιακό, καλλικρατικό και
ευρωενωσιακό πλαίσιο. Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε άλλο
πρότυπο δημοτικής διακυβέρνησης, όμως, σε αντίθεση με τις
μνημονιακές πολιτικές και τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις που τις
εφαρμόζουν, απαιτείται κινητοποίηση του ίδιου του κόσμου των
γειτονιών και διαδημοτικός κινηματικός και πολιτικός συντονισμός
αριστερών ριζοσπαστικών δημοτικών και περιφερειακών αρχών.
Αυτό θέτει ως σημαντικό το ζήτημα της σχέσης τοπικών κινημάτων
και ΟΤΑ. Δεν επιδιώκουμε απλά την κατάληψη της δημοτικής
εξουσίας, όπως κατ’ αναλογία δεν επιδιώκουμε απλά την
κυβερνητική εξουσία με κοινοβουλευτικούς όρους μόνο. Η πρόσφατη
εμπειρία ειδικά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και αντίστοιχων δημοτικών
αρχών είναι διδακτική ως προς αυτό και πρέπει να προβληματίσει
τηρουμένων των αναλογιών και για την αυτοδιοίκηση. Αναζητούμε
ένα ριζοσπαστικό σχέδιο που επιδιώκει ρήξεις και ανατροπές στο
υπάρχον θεσμικό και πολιτικό πλαίσιο και ταυτόχρονα δεν αναχωρεί
από το πεδίο της πολιτικής. Θεωρούμε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να
εξυπηρετηθεί με το να επιδιώκουμε διαρκώς την οργανική σχέση των
τοπικών σχημάτων-παρατάξεων που διεκδικούν τη δημοτική αρχή με
οργανωμένες συλλογικότητες της γειτονιάς που λειτουργούν
εκτός του κρατικού θεσμού του δήμου, με το να συντονιζόμαστε με
τις λαϊκές κινητοποιήσεις αλλά και να τις προκαλούμε. Έτσι, στο
σήμερα οικοδομούμε τους αναγκαίους κινηματικούς όρους
αντίστασης στις γειτονιές απέναντι στις μνημονιακές επιλογές. Και σε
περίπτωση εκλογικής νίκης (κάτι για το οποίο δεν υπάρχουν οι όροι
σήμερα όπως υπήρξαν για κάποια σχήματα το 2014) θα υπάρχει
εντός και εκτός του κρατικού θεσμού του δήμου ένα κοινωνικό και
πολιτικό μπλοκ που επιχειρεί ανατροπές με επίγνωση των
σημερινών δυσκολιών. Απαιτείται κυρίως η λαϊκή αυτοοργάνωση με
τις ιδιαίτερες δομές της (λαϊκές συνελεύσεις, τοπικά σωματεία
εργαζομένων, επιτροπές κατοίκων, σύλλογοι, συνεταιρισμοί,
πρωτοβουλίες αλληλεγγύης κλπ.) και η οργανική σχέση της
δημοτικής αρχής με αυτές τις μορφές. Ταυτόχρονα, είναι ζωτική
ανάγκη και η ύπαρξη προοπτικά ενός σχεδίου κινηματικού και
πολιτικού συντονισμού λαϊκών συλλογικοτήτων και αριστερών
ριζοσπαστικών δημοτικών αρχών διαδημοτικά. Με όσο το δυνατόν
ενιαία γραμμή-σχέδιο για την παρέμβαση στα ζητήματα που
αντιμετωπίζουν συνολικά (οικονομικά, απορρίμματα, 5μηνα,
δημόσιος χώρος, ιδιωτικοποιήσεις κλπ.).
3.Ποια θα κρίνατε ως αναγκαία χαρακτηριστικά της παρέμβασης της αριστεράς στην Αυτοδιοίκηση;
Η Αριστερά σε πολλές όψεις της δείχνει ότι έχει γίνει επί της ουσίας
το αριστερό άκρο του συστήματος της μεταπολίτευσης και της
συναίνεσης που εδραίωσε εκείνη η εποχή για δεκαετίες μέχρι την
κρίση του 2008. Ενσωματώθηκε και επαναπαύθηκε ως αριστερό
άκρο διαμαρτυρίας στο επίσημο (κοινοβουλευτικό) πολιτικό σκηνικό,
αποσπώντας μικρές παραχωρήσεις και σπανιότερα κινηματικές νίκες
εντός ενός πλαισίου που αυτό ήταν ενίοτε και αποδεκτό εφόσον δεν
διατάρασσε την συγκεκριμένη ισορροπία δυνάμεων. Πέρα από το ότι
αυτή η Αριστερά είχε σταματήσει από δεκαετίες να είναι πολιτικά
επικίνδυνη για το σύστημα, πλέον και να θέλει να συνεχίσει να
«επιβιώνει» έτσι αυτό δεν είναι πια εφικτό, η μεταπολιτευτική
συναίνεση κατέρρευσε πλέον. Οπότε, ένα μέρος της «αποσκίρτησε»
οριστικά και ενσωματώθηκε πλήρως και γοργά στις απαιτήσεις του
κεφαλαίου που επιβάλλονται στο νέο μνημονιακό τοπίο (περίπτωση
του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ). Και ένα άλλο προσπαθεί να διατηρήσει
δυνάμεις με τις μεθόδους του παρελθόντος. Έτσι δεν υπάρχει μέλλον
για μία μαχόμενη Αριστερά, γειωμένη σε λαϊκά στρώματα και
κοινωνικούς χώρους, πολιτικά αποτελεσματική και επικίνδυνη για το
αστικό σύστημα. Για μία τέτοια Αριστερά απαιτείται πάλι επιστροφή
στον καθημερινό βασανιστικό αγώνα για τα προβλήματα των
εργαζομένων και της νεολαίας μας, με επιμονή, με αυταπάρνηση,
αναζητώντας νέα περιεχόμενα και μορφές δράσης, με πειραματισμό
και μεράκι. Για να ξαναπιάσουμε το νήμα της εποχής που Αριστερά
σήμαινε ταυτόχρονα θυσία, αξιοπιστία, ήθος και εντιμότητα, αλλά
ταυτόχρονα και αποτέλεσμα στο σήμερα και όραμα για μία άλλη,
καλύτερη κοινωνία.
Δεν θέλω να πω φυσικά ότι έχουμε κατακτήσει όλα αυτά στην κίνηση
Ζωγράφου-Ανυπότακτη Πόλη, θα ήταν υπερφίαλο. Λέω, όμως, ότι με
οδηγό αυτά προσπαθούμε τόσα χρόνια να παρέμβουμε κινηματικά
στην πόλη μας και τελικά φτιάξαμε και ένα πολιτικό όχημα, τη
δημοτική κίνησή μας, που να επιχειρεί να συμβάλει σε αυτή την
πολιτική κατεύθυνση και φυσιογνωμία. Και αυτό φυσικά σημαίνει ότι
θέλουμε και πρέπει να είναι ένα ενεργό, ζωντανό σχήμα
παρέμβασης, με εσωτερική ζωή και λειτουργία και εξώστρεφη δράση.
Και όχι ένα εκλογικό όχημα μίας χρήσης της «Αριστεράς της
μεταπολίτευσης», που τα είχε απλά για να εκλέγει συμβούλους στα
συμβούλια χωρίς να είναι οχήματα δράσης και σύνδεσης με τη
γειτονιά.
4.Θεωρείτε σημαντική τη συγκρότηση σχημάτων και παρεμβάσεων στην
αυτοδιοίκηση για τη συνολική υπόθεση της ενότητας της αριστεράς και της
ανασυγκρότησης του κοινωνικού κινήματος;
Στις φετινές δημοτικές εκλογές συμμετέχουν πολλά αυτοδιοικητικά
σχήματα της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
Μεταξύ αυτών και πάνω από 15 περίπου με ενωτική, μετωπική και
ταυτόχρονα ριζοσπαστική φυσιογνωμία. Θεωρούμε ότι η παρέμβαση
τέτοιων σχημάτων στις δημοτικές εκλογές μπορεί να οικοδομήσει
όρους για μια νέα δυναμική στη ριζοσπαστική και κομμουνιστική
Αριστερά. Ενδεχομένως, να αποτελέσει και χώρο λήψης τέτοιων
πρωτοβουλιών.
Πρωτοβουλιών ανασυγκρότησης και ανασύνθεσης της Αριστεράς
που μέσα στις μνημονιακές παλινωδίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-
ΑΝΕΛ, αλλά και τη παράλληλη κάμψη των κινηματικών αντιστάσεων,
προσπάθησε να ανακαλύψει νέους δρόμους συλλογικής αντίστασης
απέναντι στη μνημονιακή επέλαση. Θέλουμε να συγκροτήσουμε το
ρεύμα εκείνο που θα καταφέρει ξανά να ορθώσει νικηφόρες
αντιστάσεις στους κοινωνικούς χώρους και ειδικά στο πεδίο της
γειτονιάς για εμάς, αλλά θα λειτουργεί και σαν όχημα ανασύνθεσης
της πολιτικής Αριστεράς σε ανατρεπτική και ριζοσπαστική
κατεύθυνση. Την Αριστερά που επιμένει πως υπάρχει άλλος δρόμος
μακριά από τα μνημόνια, την Ε.Ε και τους μηχανισμούς επιτροπείας.
Η αντίληψη αυτή δε πρέπει να αντιμετωπίζεται ως η αντίστοιχη δική
μας «εμμονή». Δεν θέλουμε απλά να αθροίσουμε τις δυνάμεις της
ριζοσπαστικής Αριστεράς που αντιλαμβάνονται το στοιχείο της ρήξης
με το ευρωσύστημα και την αξία ενός μεταβατικού προγράμματος και
μίας αντίστοιχης τακτικής στο πλαίσιο μίας σύγχρονης στρατηγικής
ρήξης. Θέλουμε να εντάξουμε όλες αυτές τις δυνάμεις σε μια
διαδικασία ανασύνθεσης πρακτικών, πολιτικών επιλογών, τομών και
αντιλήψεων. Επιδιώκουμε να ξαναανακαλύψουμε αυτόν τον δρόμο
μέσα στις δοσμένες συνθήκες και η ριζοσπαστική παρέμβαση στις
γειτονιές αποτελεί σημαντικό πεδίο για αυτή τη διαδικασία. Η
αντιφατικότητα των κοινωνικών-ταξικών δυνάμεων στο τοπικό
κίνημα, ο πλούτος των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων αλλά και
η κρισιμότητα του συγκεκριμένου τομέα δημόσιας διοίκησης στη διαδικασία της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης είναι στοιχεία που
κάνουν αναγκαία την μετωπική παρέμβαση και συμπόρευση της
ριζοσπαστικής Αριστεράς στη γειτονιά και την αυτοδιοίκηση.
Παλεύουμε να αποτυπώσουμε αυτά τα φυσιογνωμικά στοιχεία και
την πολιτική κατεύθυνση σε απόπειρες, όσο γίνεται,
παραδειγματικών αυτοδιοικητικών εγχειρημάτων. Έχοντας επίγνωση
των σημερινών δυσκολιών, αλλά και της ανάγκης από σήμερα να
αρχίζει να υλοποιείται μία άλλη κατεύθυνση, φυσιογνωμία και
πρακτική για μία σύγχρονη ριζοσπαστική και κομμουνιστική αριστερά
στις γειτονιές και συνολικά.
5.Ποια είναι τα ειδικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι στο Δήμο Σας;
Ο δήμος μας έχει βρεθεί υπερχρεωμένος χάρη σε ένα υπέρογκο
δάνειο του δημάρχου Καζάκου και μία, κατά τη γνώμη μας και τη
γνώμη του κινήματος τότε, υπερκοστολογημένη αγορά της μισής
έκτασης της Βίλας Ζωγράφου. Μία αγορά που νομιμοποίησε τυπικά
η σημερινή δήμαρχος το φετινό Ιούλη δεχόμενη τη δωρεά του
υπόλοιπου μισού από την οικογένεια Ζωγράφου με αντάλλαγμα την
παραίτηση του δήμου από κάθε νομική διεκδίκηση… Γι’ αυτό το
δάνειο έχει εγγυηθεί το κράτος και ο δήμος θα είναι υποχρεωμένος
για χρόνια να αποδίδει ετήσια περίπου το 10% των ήδη μειωμένων
ΚΑΠ που δικαιούται! Πέρα από τις μνημονιακές μειώσεις και
παρακρατήσεις των ΚΑΠ δηλαδή θα έχουμε περαιτέρω μείωση 10%
για τις τοπικές ανάγκες με ευθύνες των δημοτικών αρχών ΣΥΡΙΖΑ και
ΝΔ στην πόλη μας. Αυτό είναι κεντρικό πρόβλημα στο δήμο αφού
επηρεάζει όλη τη λειτουργία του και είμαστε οι μόνοι που το
αναδεικνύουμε αμφισβητώντας αυτό το δάνειο. Λέμε σαφώς ότι
χρειάζεται διαγραφή αυτού του δυσβάσταχτου χρέους που μας
φόρτωσαν ο δήμαρχος της ΝΔ και νομιμοποίησε πλήρως πλέον η
δημοτική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε άλλα ζητήματα, οι προτεραιότητές μας είναι η καθαριότητα,
παλεύοντας για τους αναγκαίους διορισμούς μόνιμου προσωπικού γι’
αυτό, σε ένα δήμο που θρήνησε ήδη 2 θανάτους εργαζομένων στη
θητεία της σημερινής δημάρχου. Δεύτερον, να αυξηθεί με
παρεμβάσεις το πράσινο στην πόλη, με αξιοποίηση δημοτικών
χώρων που έχουν ερημωθεί και φυσικά χωρίς άσφαλτο όπως στη
Βίλα και τσιμέντο όπως στην πλατεία Άνοιξη, όπως έκανε η σημερινή
δήμαρχος. Τρίτον, για την εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής
προσχολικής εκπαίδευσης στο δήμο ώστε να απελευθερωθούν
θέσεις και στους παιδικούς σταθμούς και να μη μείνει κανένα νήπιο
πλέον εκτός, όπως έγινε φέτος με περίπου 200 παιδιά που έμειναν
έξω από παιδικούς σταθμούς. Χώροι για παιδικούς σταθμούς
υπάρχουν, ενδεικτικά να πω ότι υπάρχει και κληροδότημα στο δήμο
στα Άνω Ιλίσια για αυτό το σκοπό και ο χώρος ρημάζει χρόνια.
Επίσης, να ξηλωθούν οι παράνομες κεραίες που βλάπτουν την υγεία
των κατοίκων όπως στα Άνω Ιλίσια.
Σταχυολογώ κάποια βασικά αφού φυσικά προσπαθούμε να έχουμε
θέσεις για το σύνολο των ζητημάτων που αφορούν το δήμο μας.