Το σπάσιμο των ισοβίων του ειδικού φρουρού- δολοφόνου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, είναι άλλη μια πρόκληση των κρατικών μηχανισμών απέναντι στην νεολαία.
Αναδεικνύει την συστηματική προστασία που απολαμβάνουν όσοι υπηρετούν στους κατασταλτικούς μηχανισμούς, τόσο από την εκάστοτε κυβέρνηση, όσο και από τη δικαστική εξουσία.
Ο δολοφόνος Κορκονέας αφήνεται επί της ουσίας ελεύθερος επειδή, για άλλη μια φορά, τα δικαστήρια φροντίζουν να ανακαλύψουν «ελαφρυντικές περιστάσεις» σε περιπτώσεις καταδικασμένων μελών των σωμάτων ασφαλείας. Το ίδιο έκαναν και στην περίπτωση Μελίστα, του δολοφόνου του Μιχ. Καλτεζά, το ίδιο κάνουν και τώρα για τον δολοφόνο του Αλέξη. Φροντίζουν να δώσουν ξεκάθαρο σήμα ότι τα δικαστήρια θα είναι πάντα εκεί για να προστατεύσουν τους πραιτωριανούς της αστυνομίας, αρκεί να κάνουν υπομονή λίγα χρόνια, ώστε να «ησυχάσει η κατάσταση».
Η απομάκρυνση από τα κινηματικά γεγονότα του 2008, αλλά και τις κινητοποιήσεις στις δίκες Κορκονέα – Σαραλιώτη τα επόμενα χρόνια, υπό το βάρος των οποίων η δίκη διεξήχθη στην Άμφισσα, αλλά πολύ περισσότερο η αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό και η ανάδειξη της ΝΔ στην κυβέρνηση με μία ατζέντα νόμου και τάξης, σκληρής καταστολής και αυταρχικοποίησης, έδωσαν στον δικαστικό μηχανισμό ένα σαφές σήμα ότι μπορεί να εκδοθεί μία τόσο προκλητική απόφαση.
Οι πρώτες δηλώσεις και κινήσεις της νέας κυβέρνησης είναι σε πλήρη εναρμόνιση με αυτήν την δικαστική απόφαση. Τα σχέδιά της είναι η δημιουργία ενός ασφυκτικού θεσμικού πλαισίου που θα διασφαλίζει ότι δεν πρόκειται να ξαναβγούν μπροστά οι αγώνες που έλαβαν χώρα τα προηγούμενα χρόνια και προκάλεσαν τεράστιους τριγμούς στην απόπειρα υπέρβασης της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου.
Δεν αρκεί η κάμψη του φρονήματος που προκλήθηκε από την συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ. Για αυτό, η νέα κυβέρνηση θα επιχειρήσει να προχωρήσει σε προληπτική θωράκιση, γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι όσο παραμένουν ενεργές οιαιτίες που προκάλεσαν το λαϊκό κύμα αγανάκτησης και διαμαρτυρίας, με εφαλτήριο τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος και τον Δεκέμβρη του 2008, πάντα θα υπάρχει ο κίνδυνος να συγκροτηθούν αντιστάσεις που θα διακυβεύουν την εφαρμογή της πολιτικής τους.
Η αποφυλάκιση Κορκονέα, δείχνει το στίγμα των προθέσεων των κρατικών μηχανισμών.
Αποτελεί πρόκληση για την δημοκρατική κοινωνία, αλλά και βάζει στο στόχαστρο συνολικότερα την έκρηξη της νεολαίας του 2008, που έφερε στο προσκήνιο όχι μόνο την κορυφή του παγόβουνου, δηλαδή την καταστολή και το χτύπημα της νεολαίας και των αγώνων της, αλλά μέσα από το σύνθημα “στις τράπεζες λεφτα, στη νεολαία σφαίρες” ανάδειξε τον δομικό χαρακτήρα της καταστολής που βασικό στόχο έχει την προστασία του κοινωνικού και πολιτικού συστήματος που τσάκισε τα δικαιώματα του κόσμου της δουλειάς και το μέλλον της νεολαίας. Αυτός είναι και ο λόγος που επιχειρείται να εξοβελιστεί από την συλλογική μνήμη.
Απέναντι στην προκλητική επιλογή να πέσουν στα μαλακά οι Κορκονέας – Σαραλιώτης, αλλά, ακόμα περισσότερο, απέναντι στην πρόθεση της κυβέρνησης και των κρατικών μηχανισμών να επιχειρήσουν την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων, απέναντι στα σχέδια κατάργησης του ασύλου, ενίσχυσης του τρομονόμου, επαναφοράς φυλακών τύπου Γ, σήμερα, πιο πολύ από ποτέ υπάρχει η ανάγκη για ένα πλατύ μέτωπο ενάντια στην καταστολή, για την πολιτική και κινηματική υπεράσπιση των δημοκρατικων δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών.