Έξι χρόνια έχουν περάσει από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Έξι χρόνια με σωρεία επιθέσεων από τους φασίστες απέναντι σε όσους αγωνίζονται για τις λαϊκές κατακτήσεις απολαμβάνοντας την κάλυψη του κράτους και των μηχανισμών του. Έξι χρόνια μετά και ακόμα κανένας φασίστας δεν έχει πληρώσει για τα εγκλήματα και τις επιθέσεις σε βάρος μεταναστών, συνδικαλιστών, αντιφασιστών και ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.

Όλα αυτά τα χρόνια υπό το βάρος των μεγάλων κινητοποιήσεων με αφορμή τη δράση της Χρυσής Αυγής το αντιφασιστικό κίνημα έχει καταφέρει να συρρικνώσει κατά πολύ την εμβέλεια του ναζιστικού μορφώματος και να πιέσει με τον τρόπο του το δικαστικό μηχανισμό να εξετάσει τις πράξεις βίας της συμμορίας, η οποία έχει χάσει μεγάλο μέρος της νομιμοποίησης που είχε στην κοινωνία. Η μείωση της επιρροής της Χρυσής Αυγής είναι πλέον προφανής. Η μη είσοδο στη Βουλή μετά από μια επταετία συνεχούς παρουσίας στο κοινοβούλιο και μάλιστα με υψηλά ποσοστά δείχνουν ότι μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει γυρίσει την πλάτη του στις πρακτικές και την ιδεολογία των φασιστών. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελεί το διαδοχικό κλείσιμο όλων των γραφείων της Χρυσής Αυγής (πρόσφατα έκλεισαν και τα τελευταία στον Πειραιά) και η αποδυνάμωση του οργανωτικού της κορμού. Τα τάγματα εφόδου τα οποία δρούσαν ανενόχλητα και με θρασύδειλο τρόπο με επιθέσεις σε αδύναμους και απροστάτευτους έχουν υποστεί ένα μεγάλο πλήγμα από το αντιφασιστικό κίνημα.

Οι δίκες δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα και οι πραγματικοί ένοχοι δεν έχουν ακόμα καταδικαστεί, πολλοί μάλιστα κινούνται υπογείως είτε συγκροτώντας άλλα αφανή εθνικιστικά και ακροδεξιά μορφώματα είτε βρίσκοντας μια θέση στην νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη ή σε καίριες θέσεις στις επιτροπές των Δήμων. Ωστόσο η μαζική και συνεχής παρουσία οργανώσεων και φορέων στη διάρκεια της δίκης δείχνουν ότι το αντιφασιστικό κίνημα είναι κοντά στο να πετύχει ακόμα μια μεγάλη νίκη απέναντί τους.

Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυταπάτη για τις προθέσεις της κυβέρνησης και του δικαστικού συστήματος απέναντί τους. Σε μία προσπάθεια η Νέα Δημοκρατία να παρουσιαστεί ως η εγγυήτρια πολιτική δύναμη της σταθερότητας στη χώρα ναι μεν προχωράει στην εξέταση των υποθέσεων που αφορούν της ναζιστική συμμορία, από την άλλη όμως ενσωματτώνει στο λόγο και την πρακτική της μέτρα που φλερτάρουν με μια ακροδεξιά και ακραία νεοφιλελεύθερη ατζένετα. Χαρακτηριστικά παραδειγμάτα αποτελούν η διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος στη χώρα μας καταπατώντας ακόμα και το Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο (το οποίο ούτως ή άλλως δεν προστατεύει και ιδιαίτερα πρόσφυγες και μετανάστες) καθώς επίσης και η όξυνση της καταστολής στα κοινωνικά στρώματα που αντιδρούν στην πολιτική της.

Όλα τα παραπάνω βέβαια δε σημαίνουν ότι ο ρατσισμός και η ακροδεξιά ιδεολογία έχουν εξαλειφθεί πλήρως, άλλωστε φροντίζει γι αυτό η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Η ολοένα και μεγαλύτερη ιδεολογική συντηρητική στροφή του κόσμου κρατάει πάντα ζωντανό τον κίνδυνο για επανεμφάνιση των φασιστών στους δρόμους και στις γειτονιές μας, ειδικά σε μια πιθανή ανάταση του λαϊκού κινήματος. Ένα ευρύ αντιφασιστικό μέτωπο είναι αναγκαίο για να παλεύει καθημερινά απέναντι σε φαινόμενα ρατσιστικής βίας και καταστολής, μια καταστολή που θα οξυνθεί ακόμα περισσότερο από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ως Ανυπότακτη Αττική συμμετέχουμε μαζικά στην κινητοποίηση για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, την Τετάρτη 18 Σεπεμβρίου στο Κερατσίνι δίνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική που χαϊδεύει τους φασίστες, ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι δε θα αφήσουμε οι γειτονιές μας να γίνουν χώροι εκκόλαψης ρατσιστικών και ακροδεξιών ιδεολογημάτων και πρακτικών. Θα συνεχίσουμε μέχρι οι ένοχοι της ναζιστικής συμμορίας να πληρώσουν για τα εγκλήματά τους και να εξαφανιστούν οριστικά από τις γειτονιές, τους χώρους δουλειάς και την κοινωνία.